türk solunun kanayan yarası budur işte. yeni yetme solcular, kendilerini tam olarak solcu hissedebilmek için sempati duyma zorunluluğu hissederler. ''ama abicim onlar da insan, devlet savaşı bitirmeli, yaşasın halkların kardeşliği ama alttan alttan pkk siksin ebenizi'' gibi yaklaşımları mevcuttur. tabi sol parti, örgüt diye gittiğin yerlerde 2 ay sonra o küçük beyinleri militan gibi işleyip, beyin yıkadıkları için hepsinde aynı paradoks oluyor amk.
Solcu olmak için PKK'ya sempati duymak gerekmez. Fakat "sosyalist" olmak için PKK'ya sempati duyma zorunluluğu vardır. Sosyalist olup PKK'ya sempati duymayan sosyalist olup olmadığını gözden geçirsin. Silahlı mücadeleye gönlü razı olmuyorsa sosyalistim, demesin. Sosyalizmin temeli silahla, kanla, acıyla, gözyaşıyla kuruludur.
olmayan zorunluluktur. ben de solcuyum ama pkk adlı terör örgütünü sevmiyorum. bazıları zorunluluk hisseder. çünkü pkk'nın ardında nice destekler var, bütün solcu örgütleri toplasan anca pkk'ya başkaldırabilirsin, ama solcuların hepsi bölünerek "ben iktidar olacam" hayalleri peşinde koştukları için hepsi pkk'ya boyun eğme zorunluğundalar.
