yahu kimsenin nicki geçmiyomuş o zaman sol framede görünen nickler benim mi lan? diyorum millet. beğendiğim nicklerin altına nickine kurban vs. yazdığım zaman da nick altı yazılarıyla çevre edinmeye çalışıyo diyosunuz. hem de nickinin altı dolu olanlarda bi kasılmalar bi peder zickler çekmeler. kıçı kırık kankalar edinmek ya da fake hesap almak zor değil dostlar. neyse nazar etmeyim nolur, trollük kasayım benim de olur (bkz: maldanadam). dinimiz amin.
yaşayamadığım duygu, henüz başıma gelmedi, nasıl bir şey acaba, hiç öyle olmadım, gibi cümlelerle benim nickimde babanızın hayrına bir kere sol frame de yazsın nidalarıyla yazıldığını hisseder gibiyim.
sizden kıymetli mi ya. hemen yazıyorum sırayla hepinizin nickini. *
bimden yaz helvası almakla aynı etkiyi yaratır, yüreği kıpır kıpır yapar.
edit: nickini sol frame'de sadece iki kez görmüş görmüş yazarın çocuksu sevincini yaşıyorum.
yıllardır hararetle savunduğun elalemin dediği umrumda değilin yerle yeksan olduğu andır.
bir sevinç bir takdir edilmişlik duygusu-hem de daha okumadan- sarar içini. ***
"yine naptım * yaa" dedirten durumdur.
yazar sözlüğe ilk girdiğinde ya da sol frame'i yenilemek için bugün butonuna bastığında kendi nicki ile karşılaşır ve afallama moduna doğru kayar.
o kısa süre içinde aklından "acaba kimin tavuğuna kış dedim lan?" şeklinde binlerce soru geçer.
başka bir yazar için yazdığı entryi düşünür. önceki gece sözlük bayanlarından birine yazdığı mesaj aklına gelir vs.
aslında o kadar da korkmak gerekmez ama işte heyecandır, engellenemez!
