Kış aylarının vazgeçilmezi. Ne yazık ki değişen yaşamlarımızda artık sobaya yer olmasa da, sobası olan ender akrabaların evine; hem sıla i rahim yapmak hem de sobanın üstünde kestane pişirmek adına gidilebilir.
En son babaannemin ben 11 yaşındayken masanın üzerine çıkardığım ilk ve son altın küpelerimi kestane kabuklarıyla beraber sobaya atmasıyla bir daha yapmadığım hadisedir. içim gitmişti ah o burma altın küpelerim. Olsa da yesek dedirtir ayrıca, ama tırsıyorum.
