Hayat böyledir. Çaresizlik ve tehlike anları vardır ki, o zaman çırpınmaya ve haykırmaya gelmez. Batar insan ve boğulur. Marifet o anları geçirmektir. Sonrası gittikçe kolaylaşır. Kadere teslim olmak lazımdır o anlarda. Bu acizlik değildir. Dikkat et sözüme: Bu dünyada ölümden başka hemen her şeyin çaresi vardır. Peyami Safa
insanlardır. kardeşim bakıyorum sosyal insanlara hepsi ayrı şerefsiz ayrı dansöz ilişkiler pamuk ipliğine bağlı herkes herşey sahte bir çırpıda silinip gidiyor herşey birbirinin işine yaradıkça hatırlanıyorsun yoksa bir hatırlanmada yok. en iyisi bu insanlardan uzak durmak. en ufak olayda kopuyor arkadaşlıklar ilişkiler. değmez sosyal olmaya.
sözlükte takılmak ile asosyallik arasında bağ kuran yazar tanımı.
bence hiç bir alakası yok sözlükte takılmak özgür ve ya korkusuz olmak anlamına gelmez.Kafa dengi insanları çevrende değil de sözlükte buluyorsan ne güzel işte.Gelipte tabiki 15 saatini sözlükte harcarsan bu biraz sıkıntılı olabilir.
not : telefonda olsanız dahi biraz düzgün yazın hacı ya okurken cidden sinirime dokunuyor.
Zarar görme korkusu, insanlar,güven sorunu ve -belki de en önemlisi- kötü olamama,ya da kötü olmak için doğru zamanlamayı tutturamama olabilir. Ama genel olarak korkudur bence insanı asosyal olmaya iten.
Acı tarafı belli bir zaman birşeyler yapmak için korkarsan korkunu yendiğinde onu başarmak,yapmak için fazla yaşlı olduğunu hissedebilirsin,yani korkuyorsan hemen hallet yoksa bir anlamı kalmayacak.
