hayatın yaşamaya değer olduğunu gösterir belki de. sırf o güvenen kişiyi yüz üstü bırakmamak için yaşamalı insan. yaşamalı ve sevmeli, ve umutsuzca bağlanmalı...
bazen düşeceğini bile bile dala sarılmalı. bazen ayrı düşeceğini bile bile aşık olmalı. sarılmalı...koklamalı...
ve anlamalı onu ayakta tutan şeyin insanlar değil, yaşanmışlıkların olduğunu...
yaşayın, yaşayın ki ölmek için güzel bir sebebiniz olsun.
Ona ettiğiniz onca şeyden sonra size hala güvenmesi vesile-i nimettir.
Böyle bi hareketin ardından insan harbiden kendinden utanıp, o insana bir daha yamuk yapmamak için kendine söz verir. Ve sözünü tutmak için yemin eder.
Sizin tevbe etmenize sebep olur bu insan.
Ve sevginin en güzelini hak eder.
