sürekli konuşan ancak dinlemeyi bilmeyen, yayalara yeşil ışıkta yol vermeyip gaza basıp geçen, kalıplaşmış düşünceleri savunan ve yeni düşüncelerin yolunu kapatan toplumun zorunlu kıldığıdır. eylemi gerçekleştiren insan hümanist bir yapıya sahipse asabiliğini içine atar ve olan kendisine olur. tepkisiz kalmanın zıttıdır ancak ölçülü ve ince bir reaksiyonla ifade edilmesi daha uygundur.
