sinema salonunda yanınızda oturan kişinin, kendi yanındakine duyulacak şekilde filmi yorumlaması musluktan şıp şıp akan su damlaları kadar sinir bozucudur.
yanındaki hanıma (bey de olabilir) "vay be, sahneye bak", "oo, hadi canım, gördün mü*" gibi enstanteneler sunar bu kişi ve insanın içine "yeter, bi sus ulan" diye haykırma isteği nakşeder.
sessiz ol arkadaşım, ev değil burası, sinema. filme odaklanamıyoruz seni dinlemekten.
