Uyuşturucudan daha tehlikeli bu sigara. Bağımlılık derecesi aynı ve en kötüsü yasal.
insan bağımlı olduklarını kabul etmiyor. Bırakırım sanıyorlar ama olmuyor. Kolay değil onu bırakmak. Uyusturucudaki gibi yoksunluk krizi yaşıyorlar resmen.
4 gündür içmiyorum. gerçekten mutluyum. sokarım sigarasına, bir daha asla içmek yok. canım bazen çok çekiyor ama asla. o derece tiksiniyorum ona bağımlı olmaktan.
Hastalıktan kurtulamaya, para, hayat kalitesi gibi sebeplerden dolayı son 24 saattir bıraktım. Önemli olan devamlılığı sağlayabilmek. Bir daha elimi sürmeyecem.
bende bıraktım ama şuan canım çok istiyor ya. hani masaya yarı oturup yakıyorsun ya, gözler dalıyor uzaklara offf. çok istedim ya ama içmeyeceğim. bıraktım. iradeli olmam lazım.
Henüz sadece kokusu fark etti. ikinci günüm. Akşam yemeğinden sonra baya zorlandım. Kararlıyım almayacağım paket ama evde puro var. içki içerken bilemiyorum...
öncelikle sigara bırakılmaz ara verilir saçmalığını tamamen unutun, sigara bırakılır.
10 yıl boyunca 1-1,5 paket içmiş bir tiryakiydim. bırakalı bir yıldan fazla olmuş az önce fark ettim ve bu süreçte inanın hiç zorlanmadım.
işin zor kısmı psikolojik, vücut rahatlığa çabuk alışıyor. vücudun nikotin krizi süresi en fazla ilk 20 gündür, kalan günler ve aylar psikolojik bağımlılığınızla savaş sadece. çayı kahveyi sigarasız içemeyeceğini düşünmek, rakı masasına sigarasız oturamayacağına inanmak vs. bunlar kendi ürettiğimiz şeyler aslında. sigarayı bıraktığın gibi rakı içmek zorunda değilsin, içme bir süre, sınama kendini. hatta çaya kahveye bile ara verebilirsin.
en çok öğle yemeğinden sonra canım isterdi sigarayı ilk bıraktığım zamanlarda. yemekten sonra yarım saat iş yeri çevresinde yürüyüş yapmaya başladım o dönem ve çok olumlu etkisini gördüm. çünkü genelde bu krizler 5-10 dakikalık oluyor, o süreyi bir şekilde geçirirsen atlatıyorsun.
ilk denememde de bırakamadım bu arada bu meredi, 4. denememde başarılı oldum. biraz laf dinleseydim ilkinde başarırdım aslında..
en başta elektronik sigaradan medet umdum (başlı başına bir saçmalık, para tuzağı)
1 tane içersem bir şey olmaz düşüncesi en tehlikeli olanı, buna bir kaç sefer düştüm maalesef.
bir süredir sigarayı bırakmıştım ve arkadaşımla galatasaray fener maçına gittik, şurada bir tane içeyim atmosfer çok güzel dedim, yakış o yakış.. buna benzer 3 başlangıcım daha oldu.
anlamıyor insan o ilk dalı yaktığında başladığını tekrar, zamanla oluyor bu. bir hafta sonra bir tane daha içiyorsun, 5 gün sonra bir daha, sonra günde 1.. derken 2 ay sonra paket alırken buluyorsun kendini.
o ilk sigarayı asla içmeyin!
puro da içme..
bir seferinde de böyle başladım ben. tatile giderken puro aldım bir paket, hoşuma gitti. 2-3 ay puro içtim, sonra tekrar sigaraya başladım.
aynı örneği nargileyle de yapabiliriz.
konuyu çok dağıttım. sadede gelirsek, bu sigara illetinden kurtulunur arkadaş. biraz sabır sadece. o ilk başta hissettiğin derin boşluk, hayattan bir daha keyif alamayacağın hissi ve en önemlisi bir sigaradan bir şey olmaz düşüncesi hepsi gelip geçici. bir zaman geliyor iğreniyorsun sigaradan.
zaman zaman aklına gelecek tabi, ama bunlar bir süre sonra zorlayıcı olmayacak.
kararlı olun ve sigarayı bırakın, başarabilirsiniz.
denemekten vazgeçmeyin.
Eşim bıraktı. Çok yeni. Her sabah kalktığında " bir sigara ver " benzeri şeyler söylüyor ve rüyalarında hep sigara gördüğünden dem vuruyor.
Geçecek. Üstelik her gün başı ağrıyor ama geçecek. Hepsi sigara içmesinden daha iyi.
Bu kısacık sürede ayakları bile bembeyaz oldu adamın. Gözaltılarındaki çökükler düzelmeye başladı. Aşırı derecede yüzü güzelleşti. Dudakları bile mosmor oluyordu.
Parliement rezerv içiyordu 2 paketi de aşıyordu. Şu an bu parada cebinde kalmış olacak haliyle. Hem cebinize hem sağlığınıza Yazik. Artık sağlıktan da geçtim paraniz gitmesin. Bırakın gitsin.
6-7 aydır aklımda olanı 4 gündür uygulamaya geçirdim. ha dört gün nasıl geçiyor. kedinin kuyruğunu puro, kulak çubuğunu uzun parliament gibi görmem dışında şimdilik sıkıntı yok. tek korkum sanrıların artması ve kedinin kuyruğuna saldırmam.
özellikle son zamanlardan sonra kesinlikle elzem olan eylem. iki sene önce bıraktım, istemek; ilk bir ay aşırı dertten ve aşırı mutluluktan uzak durmak gerekiyor. sonra insan alışıyor.
