3 girişimde bulunduğum ve hepsinde kaybettiğim eylem. 4 benim uğurlu rakamımdır. Eğer bir daha bırakmaya karar verirsem son olacak biliyorum ama henüz zihnen hazır değilim. Biraz daha.
Kafada bitmesi gereken olay. Vakit olsa günde 4 paket içerdim ki ortalama 2 paket içiyordum. Zınkk diye Bi grip oldum tadım tuzum kaçtı.. içmeyeceğim bundan sonra dedim içmiyorum 1 haftayı geçti bitti. Uzatılınca da almıyorum artık. iyiyim.
Bunca zaman sigarayı bırakmaya çalışırken kendimi şuna inandırdım: sigara içtiğim için başarısız ve mutsuzum. Bundan dolayı sigarayı bırakamadıkça daha da başarısız ve mutsuz oldum. Öyleki en ufak sıkıntıyı bile sigaraya bağlar oldum. Sigara içmiyor olsaydım yapardım, uykum düzenli olurdu, beynim daha iyi çalışırdı şeklinde telkinlerde bulundum kendime. Tabii ki sigarayı bırakmak işleri daha da kolaylaştıracaktır fakat sanki her şey buna bağlıymış gibi düşünmek, bırakamadıkça beni çok depresif hale getirdi. Hiçbir şey yapamaz oldum. Bu sabaha içmeyerek başlayarak güzel bir adım atacağım. Fakat sıkıntılarımı çözeccek tek şeyin sigarayı bırakmak olmadığının farkındayım artık. Hayatımdaki sikko davranışlarımı da değiştireceğim. Sürekli yatakta uzanmak, bir şeyler izlemek, rezil oyunlar oynamak gibi bomboş ve bana hiçbir şey kazandırmayan, nihayetinde daha kötü hale getiren eylemlerden kaçınacağım. Biraz burnum sürtsün.
1 haftadir gerceklestirdigim eylem. Şu gribi atlatirsam etkilerini hissedecegimi dusunuyorum. En cok yemeklerin tadini merak ediyorum. Ne kadar farkedecek gorecegiz.
Benim için tuhaf bir hadise.
Lise 3' te başladım içmeye. Son sene ara verdim üniversitede tekrar başladım ama bağımlısı değilim, olursa içerim olmazsa da yokluğunu aramıyorum.
Ara ara aklıma gelmiyor değil, mentollüler kalktı, bi paket en az 15 lira, tütün desen aynı bokun laciverti. Bir yandan da nasılsa bırakırım şimdi zamanı değil hissi.
Bırakınca burayı editleyeceğim
Şimdi uzaktan davulun sesi olarak algılanabilir ama içiyor olsaydım şak diye keser bırakırdım.
hayatının 20 yılını gerçek bir pastafaryan oalrak yani günde 5 öğün olsa makarna yiyen birisi olarak 2014 yılında ani bir diyet kararıyla çat diye hayatımdan kola ve makarnayı çıkarttım.
ha şimdi ayda bir filan yerim ama eskisi kadar bağımlı değilim.
Aslında istesem bırakabilirim ama bıraktıktan sonra sigaraya ayırdığım vakitlerde ne yapacağımı bilmediğimden bırakmak istemiyorum.
Zaten sırf can sıkıntısından içiyorum başka bir sebebi yok. Yıllardan beridir de her anımda yanımda olan en sadık dostum olur kendileri. Biraz da Eski günlerin hatrına kıyamıyorum.
bu aralar popüler olan eğilim, herkesin ağzında sigara yerine bırakma lafı var. aynı zamanda, böyle gelirsiniz başkanın lafına dedirten eylem de olabilir, swh.
Bu kadar anlam yüklemeyin bu zehire be. Sigara şirketleri zengin olsun, güçlerini kaybetmesin diye pazarladıkları bir şey işte. Açın birkaç belgesel izleyin, farkındalık geliştirin.
Şirketler sadece güçlerini düşünür, sizi değil. Amaç hep daha fazlasıdır. Yok dostum, yok dert ortağım bilmem ne. Böyle anlamlar yüklerseniz tabii kopamazsınız.
Kurumuş ot işte, yak, nefes al, ver, al, ver. Başka bir numarası yok. Kendinizi yok yere bağımlı yapıyorsunuz. Neden? Sigara şirketleri daha da zengin olsun, sizi daha rahat manipüle etsin diye.
Ona ayıracağınız parayla neler yapabileceğinizi bir düşünün.
