birakilmaz o. aslinda birakmaya da gerek yoktur azaltsak yeterli gunde 4 paket icen adamlar bile 60larina geliyorsa 2 gunde bir paket icen ben olmem heralde.
Akut faranjit olduğumu öğrendiğimde yaptığım eylem. Hasta olduktan sonra tiksinmeye katsayımın günden güne artması da bir vesile oldu tabii sigarayı bırakmamda.
Bağımlılıktan kurtulmam zor iştir ki bu yüzden bırakanların çoğu tekrar başlar sigaraya.
Benimse hiç düşünmediğim bi şeydir. Malbuşum ve ben sevişiyoruk gayet.
yılllarrrca içip tak diye bırakanlar vardır. yani isteyince gayette yapılabilen eylem.
ama simdilik "ben yeniyim daha, düşünmüyorum, sonra belki.." deyip ötelediğim güzel eylemdir benim için..
10 yılı geçmiştir sigaraya başlayalı. bu 10 yıl içinde defalarca bıraktığım oldu birinide bugün gerçekleştirdim hala içmedim lakin 10 yıllık bırakma tecrübelerimi hatırladıkça aslında bu işin tamamen psikolojik durumla alakalı olduğunu anlamış bulunuyorum.
mesela en uzun bırakma sürem 9 ay falandı. 1 ay 3 ay 2 hafta bazense tek bir gün bırakabildiğim oldu. 9 ay ile bir gün arasındaki psikolojik duruma bakınca 9 ay bıraktığım zamanlar fikirsel olarak kendimi çok iyi ikna ettiğimi hatta yeni aldığım paketi duvara bantlayıp aylarca gözümün önünde tutabilecek kadar cesur olduğumu hatırlıyorum öyle bir durumda gerçekten yenmiş oluyorsun. o kadar uzun süre bıraktıktan sonra başlamak ise gerçekten keyfi bir durum ihtiyaçtan değil yani. bir günlük bırakmaya bakınca aslında hiç hazır değilmişim aklamın bir ucunda sigara varmış haliyle bu durum işkenceye dönüşüyor.
neyse ya bulaşan için zor iş azizim. benim sözüm ise hiç başlamamış olanlara. olur ya bir gün hiç sigaraya bulaşmamış biri gelip bu yazdıklarımı okursa... o genç insana bir sözüm var. lütfen başlama, uzak dur hiç bulaşma.
