önümüzdeki ayın 24 ünde bir senedir başarmış olacağım iş. o kadar abartılacak bir şey yok aslında destan yazmayı bıraksanız sigarayı da bırakacaksınız.
bazı üzüntüleri unutmaya birebirdir. iş yerinde huzursuz musun? sigarayı bırak. sevgilinden mi ayrıldın? sigarayı bırak. bütün dünya üstüne üstüne geliyormuş gibi mi hissediyorsun? sigarayı bırak. ne de olsa sigarayı bırakınca alışana kadar tüm bu sıkıntıların yerine sigara düşünülüyor. bir anda bütün kederler unutulup sigaraya karşı nasıl galip gelinebileceğine kafa yoruluyor.
sigara içen insanların yapacağı en mantıklı davranış. o tiksindirici kokudan kurtulmak, rahat nefes almak, sürekli emzik gibi paketi taşımamak, olur olmadık yerde saçma sapan insanlardan ateş istemek zorunda kalmamak, kış aylarında daha az hasta olup parçalanırcasına öksürmemek onların da hakkı.
bir illetten kurtulmak.
bypass ameliyatlı babamın yaklaşık 1 haftadır gerçekleştirdiği durum.
özlemediğini, aramadığını, canının istemediğini söylüyor ilk defa. daha önce de defalarca denedi, ama bırakmak istemediği için en ufak kıvılcımda yeniden başladı.
bu kez iyi gidiyor. bizi kandırmıyorsa daha da geri dönüşü yok bu kez.
not: sigara zammının da üzerine çok mantıklı bir karar verildiği konusunda hemfikiriz. *
1 hafta 4 gündür yaptığım eylemdir. Yemek üstü, alkolle, çayla, kahveyle vs. bütün ritüel olarak gördüğüm durumları aştım. Kafada bitiremediğim tek nokta ise ki onu da dinlerken anladım, müslüm dinlerken sigara içmemek. Çok koydu, fena koydu. Tam dedim bu olay bitti artık. oh! dedim. Müslüm çalmaya başladı... Bir haftadır aklıma gelmeyen, canımın istemediği, nikotin olayını zaten aşmış olduğum sigara isteği müslüm ile geri geldi. Nasıl bir psikolojik durumdayım arkadaş! Yıkamıyorum bildiğin. "Sigara ve müslüm" diye bir olgu var bende. Olmuyor...
11 saattir içinde bulundugum durum. zaman geçmiyor anasını satim! kahve içiyorum bol bol, isteğim kalmasın diye naneli şeker ve çay. bol bol bitki çayları ve de.
sinirim taa tepemde! nasıl bir zevkmiş ki bu sigara beni böyle pisko manyak yapmış.
"Ben bir şeye özlem duydum mu, ne yaparım bilir misin? Bir daha hatırlamayacak kadar bıkıp da kurtulmak için yerim, yerim. Ya da tiksinti ile hatırlamak için. Bak bir zamanlar çocukken kirazlara karşı anlatılmaz bir tutkum vardı. Param olmadığı için azar azar alıyor, yiyor yine istiyordum. Gece gündüz kiraz düşünürdüm,salyalarım akardı, işkenceydi bu! Günün birinde, kızdım mı utandım mı bilmiyorum baktım ki kirazlar bana istediklerini yaptırıyorlar ve beni rezil ediyorlarö ne plan kurdum bilir misin? Geceleyin yavaşça kalktım, babamın ceplerini yokladım, gümüş bir mecidiye bulup çaldım. Sabah sabah da kalktım bir bahçeye gidip bir sepet dolusu kiraz aldım. Bir çukurun içine oturup başladım yemeye. Yedim, yedim, şiştim, midem bulandı, kustum. Kustum Patron! O zamandan beri de kirazlardan kurtuldum bir daha da istemedim.Özgür oldum. Artık kirazlara bakıp şöyle diyorum: Size ihtiyacım yok! Şarap için de aynı şeyi yaptım, sigara için de. Yurdum için de...Hasret çektim, bıktım, kustum, kurtuldum.
zordur ama yapılabilir. en azından böylesine bağımlılık yapan birşeyi bırakmak bile bir ego tatminidir. sigaraya duyulan özlem ne kadar büyük olursa, getirileri de o kadar büyüktür.
hadi dedin diyelim, 'lan bugün yarın sigarayı bırakmak istiyorum' hele bir başla... ee, bir de çalışıyorsun çalıştığın ortamda, ya da şöyle bir örnek verelim bulunduğun öğretmenler odasındaki 15 adet öğretmenin sadece 2'si sigara içmiyor. bıraktıracağımız yerde, en son yazdan bu yana iki öğretmen daha başladı işin garibi. neyse gir çık odaya, ''hocam sigara içelim, hadi hocam sigara içmiyor muyuz''.. neyse onları attın başından bu sefer arkadaş ortamı, öğrenciler filan derken gerçekten de zorluyor adamı. tabii ki en büyük etkenlerden birisi de halet i ruhiye. şerefsiz ruh halim son iki senedir bıraktırmamak için elinden geleni de yapmakta.
hülasa, en önemlisi irade denen olay; karar verme yetisi tabii ki de. depremde zarar görmüş gecekondu gibi olunca sağlamlığı şrak diye bırakılmıyor sigara. bırakanlar da başımızın üstünde.
