irade sahibi, zeki, çevik ve sportmen bünyeler için çok ta zor olan bir eylem değildir. misal ben bıraktım, unuttum gitti. tam 17 gün, 11 saat, 9 dakika ve 29 saniye oldu... aklımın ucundan bile geçmiyor inan. 30, 31, 32, 33...
zordur ancak tamamen psikojik bir durumdur. beynimiz bırakma sürecinde bize türlü oyunlar oynar. bunun en bariz örneği yoksunluk duygusudur. kendimizi yalnız ve elinden oyuncağı alınmış çocuk gibi hissederiz. hatta çevremiz tarafından dışlanmış, önem verilmez biriymiş gibi hissederiz. dediğim gibi tamamen beynimizin bize oynadığı küçük oyunlardır.
önce şunu bilmek gerekir. gerçekten de bırakmak istiyor muyuz? sağlık ve maddi yönden sıkıntılarımızdan dolayı bırakmak istiyorsak bu bizim başarısız olacağımızı gösterir. çünkü beyin bu nedenlerin ortadan kalkması durumuna göre kendini ayarlamaktadır. bu olumsuzluklar kalkınca beyin yine hucuma geçecek ve sigara içmeye devam edeceğiz.
ancak biz gerçekten de sigara içmenin hayat standardımızı düşürdüğünü anlayıp bu işe kalkışırsak başarılı olma ihtimalizmiz çok yüksek olur. öncelikle bilmemiz gereken ve kafamıza sokmamız gereken şey sigara içmeye mecbur olmadığımız. bu bir ihtiyaç değil bilakis insanın kendine rahatlamış hissi kazandırması.
şunları bilmekte fayda var;
sigara içerken,
- zamanımızı sigara içme üzerine programlıyoruz bunu hissetmesek de.
- günde içilen 20 sigaranın tamamından zevk aldığını iddia edenler yalan söylüyor.
- sigara bizi olduğumuzdan daha önemli yapmıyor.
- hayattan aldığımız zevk azalıyor.
- sabahları ağızda kalan o acılık hissi 10 sigaradan alınan zevki bastıracak kuvvette.
- 24 saat sigara içiyoruz çünkü çoğu insan yattığı ortamda da sigara içiyor.
bu gibi hayat standardımızı düşüren etkenleri sadece sigaradan 3-5 dakikalık aldığımız zevk karşılığında satın alıyoruz.
bıraktıktan sonra,
- eğer gerçekten psikolojik olarak kendinizi sigara bırakmaya ikna ettiyseniz sadece 3-5 gün sıkıntılı bir dönem geçiriyorsunuz.
- özellikle yemeklerden sonra insanı kandırmaya çalışan beyne bu safhada ciddi bir direnç gösterilmezse sizi alt edebilir.
- bir tane içeyim sonra tekrar bırakırım oyununa kanmayın.
- azaltarak bırakma anlayışı başka bir zihinsel oyun.
- ve sonra hayata kaldığınız yerden devam edersiniz.
- zamanınızın arttığını anlarsınız. yakanızdan sarılıp sizi sürükleyen o alışkanlık artık yoktur.
- aldığınız nefesi yediğiniz yemeğin lezzetini almaya başlarsınız.
- vucuttan gelen hırıltılar kesilir, ağız kokunuz normale dönmeye başlar.
- sabah kaltığınızda ağzınızdaki o acı tat kaybolur.
gibi şeyler işte.
son olarak bunu bir savaş gibi algılamayın. buna savaş anlamı yüklerseniz durumu kritikleştirirsiniz. dün içiyordum bugün bırakıyorum rahatlığıyla davranın ve dediğim gibi sigara içmeye mecbur olmadığınızı düşünün.
arkadaşlarınızdan uzaklaşmayın bilakis içlerine girip olayın ne kadar basit olduğunu gösterin. ortada kaçacak veya saklanacak bir durum yok.
su ana kadar ki tecrübelerim göstermistir ki, sigarayi ilk biraktiginla, sonraki birakmalarin arasinda muazzam farklar vardir.
...bu seferki benim 5.mi 6.mi sigarayi birakmam, ilk birkac kere leblebi fistik gibi biraktik sigarayi. ama bu sefer cok kötü koydu yaw....bi öksürükler bi basagrilari, böyle bir duruma geldigimi gecen seferden hatirlamiyorum. demek ki sigarayi biraktiktan sonra bir daha baslamamak lazim. cünkü her seferinde birakmak daha bir zorlasiyo. vücudun nikotine duydugu ihtiyac daha bir fazlalasiyor demek ki...böyle isin esprisine kaciyoruz, birakiyoruz, bir süre sonra bir daha basliyoruz falan, ama bu sefer valla, cok kötü koydu.
sigarayi bir daha baslamamak üzere birakin, ve basladiktan sonra her seferinde yeniden birakmanin zorlastigini unutmayin.
...su an basagrisindan duramiyorum....cok kötü birsey valla...
zor bir olay. ayda 150 tl sigaraya vereceğinize ayda 150 tl kuruyemişe veriyorsunuz. kilo alıyorsunuz. sigara kadar zararlı olmasa da o da zararlı oluyor. ümit usta gibi gezdiğim günleri bilirim. insanları badem, fındık, fıstık gibi katagorilere ayırırdım. fıstıklar genellikle kızıl saçlı hatunlar olurlardı.
etrafımdaki insanları teşvik ettiğim eylemdir. bırakın şu sigarayı ne kendinizi zehirleyin ne de etrafınızdaki insanları. insan neden göz göre göre her nefeste kendini ölüme biraz daha yaklaştırır anlamıyorum.
günde 3 paket içip ve şimdiye kadar bırakmayı hiç denemeyen birisi olarak. çok zor lan... insan kendisine yenilmekten de korkmuyor değil. Son zamanlarda sıkça sigaradan dertli olduğumu kendime inandırmaya çalışıyorum. umarım bir gün bırakır ve çıkardığım balgamları size anlatırım... *
şimdiye kadar iki kez denediğim, ilkinde bir buçuk ay, ikincisinde ancak on beş gün dayanabildiğim irade sınavı. tam unuttum diyorsun, boş bir anında yakalıyor seni. hiç başlamamak en güzeliymiş, bilemedik...
5 ocak itibariyle yeni yıl kararı olarak trak diye bıraktığıma kendimin bile inanamadığı hadisedir...2 ay geçti bırakalı,bisiklete bindiğimde gittiğim mesafeye tıkanmadan varabilmek tekrar başlamamak için en büyük etken şimdilik.
irade işidir. isteyipte bırakamamak, zayıflıktır. Ve tamamen piskolojik bir durumdur. Yok vucudun nikotin isteği, yok bilmemneyi falan. Hepsi faso fiso. Vucudumuz istediği halde, bir çok şeyden kendimizi mahrum edebilirken, bu meretten edemiyorsak eğer, başka açıklaması yok bu işin. Arkadaşımın birisi karnına bir chip taktırdı. Yani bantla yapıştırdılar. Neymiş, sigara isteğini engelleyen frekanslar yayıyormuş. Çocuğuda inandırmışlar. Ve yıllardır birlikte sigara içtiğim adam, tek günde sigarayı bıraktı. 4 senedir de hala içmiyor. Hatta yanında içirmiyor bile. Miğdesi kalkıyormuş. Ve bunların hepsini bir chip yapmış. Yok artık.
şu sıralar yapmaya çalıştığım iş.hiç rüya görmeyen ben her gece rüyamda sigara içiyorum.iradesizliğimi kabul edip başlamak da koyuyor.buluşmak için arayan insanlarda direk aklıma sigara içip içmediği geliyor sigara içiyorsa buluşmuyorum o derece.cidden insan sigarayı bırakmaz sadece ara verir lafı doğru galiba.
