bakkal önünden geçerken "anne gofret al bana" diyen çocuğuna "son bi sigara param kaldı, yürü git" diyen kadındır. ki buna anne denmez. o anne ise bizim başımızdakiler ne merak konusu.
Belki de anneyi suçlamaktan vazgeçip piyasayı kısıtlayarak halkın refahını düşüren devlet politikalarımızı eleştirmelisiniz. Bir insan hem kendisi için hem de çocuğu için keyif verici ürünleri satın alabilmelidir.
fakirim bu yüzden her gece rakı içiyorum. çoçuğuma gofret alamıyorum, efkarlanıyorum bir sigara yakıyorum inar mısın günde iki pakete yaklaşıyorum. etrafınızda çok böyle insanlar - kendi söylemese bile - vardır.
efendim fakir içmesin etmesin demiyorum. çocuklarının isteklerinde yerine getirsin o kadar, senin keyfi ihtiyaçların, o çoçuğun ihtiyaçlarının önüne geçiyorsa çoçuk yapmayacaksın o vakit.
çalışma gtü olmayan baba beyanı. gibi sanki, gerçi bu zamanda anne sıfatını taşıyan çok az kişi var öyle değil mi sizce de . herkes kendi rahatına huzuruna bakar olmuş büyük küçük demeden. sonuç bu doğal olarak yadırgamamak lazım.
