-azaltarak bırakmayı düşünüyorsanız,
-bırakır bırakmaz hemen oyalanacak birşeyler arıyorsanız,
-el alışkanlığı, ağız alışkanlığı diye ikame edecek şeylere başvuruyorsanız,
-gözünüz sürekli saatte ise,
-canınızın sıkılacağına ve zamanınızın geçmeyeceğine inanıyorsanız,
-beyninizde sürekli ileri bir tarihte başlama fikri varsa,
-"bıraktığımı ispat edeyim ondan sonra içsem de sorun değil, yine bırakırım" diyorsanız,
-ilk haftadan sonra hala yemeklerden sonra canınız istiyorsa,
-bunun zaralı bir alışkanlıktan kurtulmaktan öte bir şey olduğunu anlamadıysanız,
-her türlü bağımlılıktan kurtulma iradeniz yoksa,
-bıraktıktan sonra ruhsal olarak olumlu bir gelişme hissetmiyorsanız,
-tam tersine sinir-stres yapıyorsanız,
-pasif içiciliğe eğiliminiz varsa,
-bıraktığınız için mutlu değilseniz,
-tekrar başlama korkusu ve güvensizliği varsa,
-birilerinin size yardım edebileceğini düşünüyorsanız,
maalesef bu durumlarda sigarayı bırakamazsınız. kendinize eziyet etmeyin o halde. içmeye devam edin. gerçekten bırakmaya karar verdiğinizde bunun farkını hissedip yaşayacaksınız. korktuklarınızın hiçbiri olmayacak. ve de son olarak "sigara kullanmıyorum" demek çok keyifli birşey. keşke herkes yapabilse bunu.
sigarayı bırakmanın ilk evrelerinde yanında sigarasını yakan arkadaşlar için içinden "ulan inadına yapıyorlar şerefsizler", "üstüme geliyorlar", "başlamayacağım ulan başlamayacağım" şeklinde cümleler gecer. sigarayı içenlere karsı bir agresiflik sezilir bırakan kişilerde. ama zamanla, alışmayla beraber bu durum da gecer.
everest e çıkmak gibi birşey...ama imkansız değil...
not:düz duvara çıkmak demiyorum çünkü sigara için çıkılır. kaçımız gece yarılarında sigarasızlık yüzünden hemde ayazda kıçımız donarak büfe aramadık.
sigaraya başlamamak için sürekli aklımda tuttuğum eylem. madem sigara zararlı, madem başladıktan sonra bir de bırakmakla uğraşacağız, o zaman hiç başlamayalım değil mi? o zaman başlayanlar niçin başlıyor, onlar gerizekalı mı? tabi ki değildirler, canları çekmiştir, rahatlayacağını düşünmüşlerdir bir şekilde içip içip ardı kesilmeyerek başlamışlardır içmeye. e başladıktan sonra niye bırakmaya çalışıyorlar? çok fazla rahatladıkları için mi? yok abicim olay şu bu o değil. olay dengedir. dünya bir denge üzerinde kurulmuştur. her artının bir eksisi, her iyinin bir kötüsü, her yapma'nın bir yapmama'sı vardır. öyleyse ne yapacaksın? Kendine hakim olacaksın. Hakim olmazsan ne olur? Hayatın konjonktur dalgalanmalarla geçer. başlama işte sigaraya, sonra da bırakmak için uğraşma..
- son sigaramı içiyorum .. bi daha paket falan alırsam ellerimi kırın tamam mı? bak hepiniz şahitsiniz , dedim ben bunu, kurdum ben bu cümleyi..
-ahaaaa noldu kızım sana? alla alla taş mı düştü başınaaa??
-yok la zam gelmiş tekel ürünlerine.. o sebeple yani..
2 gün önceden planlayıp bugün hayata geçirdiğim karar. fekat çok özlüyorum. şu an çayımın yanında istiyorum onu. nasıl yapacağım bilmiyorum. bu yazıyı yazmamdaki tek sebep kendime 'o kadar insan okudu kendinden utanmıyorsan onlardan utan tekrar başlayamazsın' demek.
tanım:başlamadan önce zorluğu bilinemeyen eylem.
(bkz: gençlere örnek olmak)
çoğu insanda bu durum fazla uzun sürmez, muhtemelen bir süre sonra paket almayarak kendini tek bir sigara ile idare edebilirim düşüncesi içinde olup;
- sigarası olan var mı? sorusunu sorabilir.
