sigarayı bırakmak.her tiryakinin istediği ancak çok azının hayata geçirdiği eylem.
sigarayı bırakmak için birçok sebep sunabilir insan ama bunların başlıcaları iki tanecik sebeptir..
birincisi sigaradan kaynaklanan hastalıktır ki, kişinin seve seve bırakmaması sonucu s*ke s*ke bırakmasına sebep olur.
ikincisi maddiyattır.birçoğumuz ulan şu sigara olmasa krallar gibi yaşarım demiyor muyuz zaten.en az içen insan bile aylık yüz lirayı bu merete heba ediyor..
her içicinin bildiği gibi bende biliyorum sigaranın sağlığa zararlı olduğunu..evet malesef yedi-sekiz senedir içicisiyim bu meretin ve herhangi sağlıksal bir problem yaşamama sebep olmasa da kesinlikle eminim ki sağlığa zararlı..ancak fiziksel ve biyolojik olarak zararlı.ya psikolojik ?
kafayı sıyırarak yaşamaktansa sigarayla sağlıksız olarak yaşamayı tercih ederim.tabi bu sözümün herhangi bir sağlık problemi yaşayana kadar geçerli olduğunu da biliyorum..
en iyi dostum malbuşum sloganı ile düşündüğüm zaman, sigara bırakılmaz. bırakılsa bile beynine vurur, enufak bir açığınızda sizi bulur tekrar ciğerlerinize işler.
üç aya bir muhakkak denediğim şu anda yine içinde bulunduğum süreçtir. bu süreçte hep başınıza gelmesi sizi daha çok sigaraya yaklaştıran olaylar vuku bulur. ama bu sefer kararlıyım, bir ay bırakmışlığım var; yapabilirim. bırakamasam da içmediğim süre bile kar benim için.
aslında kolay bir şey onu fark ettim. 3 ayda toplam 4-5 tane içtim ve son 1-1.5 aydır hiç içmiyorum. Arada sırada aklıma geliyor güzel olurdu şimdi şu kahvenin yanına falan gibi. ama siktir et demesini biliyorsan sorun yok. o arada sırada gelen 1 dakikalık hatta 30 saniyelik içip içmeme kararsızlığı, ömür boyu sürecek sigarayı bırakıp bırakmama kararsızlığından iyidir. hele bir de yaşam kalitesi düştükçe insanın stresini alacağına hep artırıyor bu sigara denen illet.
"sigarayı bırakıp yeşilaycı triplere giren adam" olmak istemem, zaten yeni başlayan kamillere de içmeyin falan demem ama yaşı 30'a yaklaşan benim gibi kekolara tavsiyemdir.
sabahları yorgun uyanmayıp, yemeğin tadını hissedip, 40-50 saniye öpüşebilmek daha güzel olm.
ne zamandır hakkında yazmak istediğim konu. yok daha 2 gün oldu yazmıyayım, yok daha 1 hafta oldu yazmayayım derken 1 ayı deviriyorum bu cumartesi.
öncelikle bu konu hakkında şunu söylemek isterim ki, darılmaca gücenmece yok fakat bu başlık altında yok imkansız, hadi canım geçin o işleri, sigara bırakılmaz ara verilir diyen arkadaşların müsadeleriyle ben ta amlarına koyayım. bu nazik küfürümden sonra olayı açıklamak isterim. bırakmak isteyen arkadaşlar bu şahıslara kulak asmasınlar. bırakamamanın verdiği eziklikle herkeste aynı etkiyi yapmaya çalışan bu arkadaşların yazdıklarını okumayın bile.
benim bırakmamın sebebi ve destekcisi olan iki konu var 1- allen carr 2- kız arkadaşımla birlikte bırakmam.
kesinlikle yanınıza bu konuda bir destekçi hatta yol arkadaşı bulun. ve allen carr'ın belgeselini mutlaka izleyin.
özleniyor mu? kesinlikle. 8 senedir günde 30 defa yaptığım bir eylem tabi ki özlenip aranıyor. fakat olumlu değişimleri görünce pek de umrunuzda olmayacak.
allen carrın tekniğiyle çok kolaylaşan şey. o kadar kolaylaşıyor ki hiç canınız bile istemiyor yada canınızın istemesine yol açan şeyi bildiğiniz için kolay atlatıyorsunuz. benim gibi 15 yıldan fazla sigara içen ve bırakma çabaları kısa bir süre sonra hüsranla sonuçlanan birini bir günün içinde kurtaran teknik ve yöntem bu. allen carr'ın yazdığı sigarayı bırakmanın kolay yolu adlı kitabı okumak ve çekilen dvd' yi izlemek ve düşünmek. izleyen 5 kişiden 4'ü sigaradan kurtuluyor. çünkü sigaraya duyulan, özleminizi, arzunuzu sağlam kanıtlarla yerle bir ediyor. anlatılan kabaca şu. sigara keyif, zevk, huzur, konsantrasyon vermez. ilk içtiğiniz günde vermediği gibi. sigara tam tersi keyifsizlik, zevksizlik, huzusuzluk ve dikkat dağınıklığı verir. çünkü nikotin vücuttan çıkarken stres, heyecan, boşluk hissi ve sıkışmışlık gibi bir duygu yaşattığı için bu durumdan kurtulmak için tekrar sigara içersiniz. bu bırakana kadar sürer. bu kimyasal bir hiledir. siz stresli, dertli bir adamım o yüzden rahatlıyor zannedersiniz. oysa ki bu dertlere ek olarak nikotinsizlik derdi vardır ki kanda oranı düştüğü her anda bunlardan beter dert ve stres yaşatır. tekrar içtiğinizde geçici bir rahatlama sağlar ama sonra yine. bu sağlanan geçici rahatlık sigara içmeyenlerde zaten vardır. sigara içen adam en keyifli sigarasını içerken bile sigara içmeyenlerin huzur derecesine ulaşamaz. bu çıkarıp rahatlamak hissi yaşamak için dar bir ayakkabı giymeye benzer. giymezseniz bu tür bir sıkışıklık zaten hissetmezsiniz. işte nikotin bağımlılığı budur. kitap ve video detaylı olarak anlatıyor ve sizi ikna ediyor. şiddetle tavsiye edin. duyurun. paylaşın. video ve kitap internette paylaşılmış zaten.
az sonra söyleyeceklerim tamamen gerçek... meşhur ve çok bilinen über sonik bir sigara markasının patronu çalışanlarına her pakedin her dalının sike ve taşağa sürülmesini emrediyor. Eyleme geçmeden evvel halı saha maçı yapıp üç gün bekliyorlar ve fabrikada cilalıyorlar ölüm çubuklarını, benden söylemesi **..
hayata dair yeniden yapılanma planlarımın ikincisi. Birinci hedef kilo vermekti ikincisi ise sigarayı bırakmak. Birincisini kısa sürede hallettim ama bunu başaramamaktan çok korkuyorum. Henüz deneyemedim bile. Ne zaman niyetlensem hayatımı derinden etkileyecek bir olay yaşıyorum ve yine cesaretim kırılıyor. Tek bildiğim bu pislikten kurtulmayı çok ama çok istiyor olduğum, her gece bunun için dua ediyorum.
bizim göt veren milletimiz, insanları sigara içirmeye meraklı olduğu için çok zordur.
sigarayı bırakırsınız , arkadaş ortamına gidersiniz ve sonrası her zaman aynıdır.
sigara uzatılır , -oğlum ben bıraktım dersiniz , arkadaş ortamının en şerefsiz olanı da + al bir tane yak 2 dumandan ne olur lan" der... ve sizde o sigarayı alıp içersiniz günde 1 tane 2 tane derken yeniden paket almaya başlarsınız.
şahsım adına namümkün olan durum. olmuyor be kuzen. bunca yıllık tarihimde en çok tekerrür eden durumlardan birisi benim için. nasıl bir merettir anlamadım. kaç gece "bu son" diye söz verdim kendime ama nafile işte. sabah olunca ilk olarak sigarayı aradı gözlerim. bir kış günüydü hatta. sigaranın ağzımda bıraktığı zehir ve tizap tak etmişti canıma. "eeeh sikerim" deyip balkondan aşağı fırlattım paketi. 1 saat geçti aradan. nikotin ihtiyacı nöronlara baskı uygulamaya başlamıştı. nasıl bir insandım ulan ben? dışarısı kış, kıyamet. bense yavrularını sokağa atan cani baba... ne yaparlardı o soğukta? kim farkedecekti onları? kim bulup da evine götürecekti? pişman oldum sözlük. koşa koşa indim aşağı ayağımdaki pembe tüylü twigy terliklerle. paketi beyaz olduğu için biraz aradım. ama bulmuştum işte. yatıyordu beyazların üstünde öylece. hemen elime aldım paketi, üstündeki karları temizleyip bir baba şefkatiyle koydum cebime. "bir daha ayrılık yok" dedim içimden, bir daha ayrılık yok...
