neticesinde 3 gündür sigara içmediğim, tad ve koku alma duyumun resmen kendine gelmesi sebebiyle, yemek yemenin başlı başına bir mutluluk kaynağı olduğu, süper olay.
bu eylemi gerçekleştirecekler bilmeli ki; ilk 3 gün sonraki zamanlara göre daha atlatılabilir.. asıl önemli olan o 3 günden sonrası.. mesela ben 4 aydır içmiyorum ama arada vurunca insanı sudan çıkmış balığa çevirmekte.. yani bir nevi psikolojik savaş hali sürüyosunuz.. önemli olan o krizleri atlatabilmek.. ilk vurgunda sıgaraya sarılırsanız içmediğiniz günlerde çektiğiniz çile boşa gitmiş olur..
bu gece itibarıyla irademe güvenerekten yaptığım şeydir.neden bıraktığımın sebebine gelirsek; sevgilimle evlenicez,ee çocuklarımız olucak iyi hoş ama bu çocuklar genç yaşta babasız mı kalsınlar ? yazık olur..
maddi açıdan çok sıkışık olduğum 3 gün boyunca denediğim hadise. 3 gün 18 saat sonra kavuşunca gözlerim dolmuştu. bir anlık içip, içmemek arasında kaldıysamda bulunduğum saçma salak duygusal sebepten dolayı yaktım devam gene geldi. irade meselesi olduğu kesin. tabi 3 gün boyunca evden dışarıya çıkmadım. Birde bugün televizyondan gelen "sigaraya %50 zam gelecek"miş haberini duyunca birden fırladım ayağa ve ayfonum delifişek gibi patlayıverdi. yüzümü yıkamadan hemen aylık masrafa döktüm sigara olayını. Şimdi içli içli düşünce içindeyim. %50 girerse devreye %100 uygulayacağım eylemdir.
çok zordur ancak şart olmuştur. zira, yakında bir paket sigaranın 9 lira olacağı konuşulmakta. hergün 9 liradan bir haftada 63 lira, bir ayda 252 lira... krizden krize koşan şu milleti bu kez de "sinir krizine" sokmaya niyetlendiler. zor dostum zor, "yaşamak", hele keyifsiz yaşamak çok zor...
kapalı mekanlarda içilmesi yasaklandıktan sonra ilk akla gelen fikir.. ancak hemen ardından gelen dışarda içer donarımda bırakmam gibi fikirde kaçınılmaz tabi..
bir kere 3 aylığına başarabildiğim ciddi bir sabır gerektiren, genellikle bu işe kalkışanların çoğunun başaramadığı bir eylemdir. bunu yaparken çevrenizdeki insanlarla aranız açılabilir onun için dikkatli olunması şarttır
her yemekten sonra, her çay kahve içişte, her stresli dönemde ilk akla gelen şey olduğundan uygulaması zor bir eylemdir. Yapıldığı takdirde sağlığı olumlu yönde etkiler.
-siz bunu nasıl içiyorsunuz ya öfff ben bunu nasıl içimişim onca zaman? diye kendimize gururla soru sorarken, sigara içenleri abicim git sen uzakta iç rahatsız oluyorum artık inanır mısınız... sözütle uzaklaştırırken kokusundan bile uzak kalmamızın daha uygun olacağını anladığımız dönem olan 1. yıl krizi
ışıklar yanar... insanlar odaya dolar, hiç bir şey yok... ne bir yanan sigara, nede duman, neden yanan bir yatak.
-ya ben şey içiyordum,
-ne ???
-yatağa düşmüş yatak yanıyordu (pff anlatamazsınız ki)
-!??
-rüyaymış sanırım, iyi geceler
sonraki gece, sonraki gece , daha sonraki gece bu yangın halleri artar...
Evin büyükler toplanır ve karar verir... Kendine de bizede eziyet etme evlat, sen sigaranı canın çektikçe azar azar iç, komaya girmene gerek yok. bizde hasret olduğumuz gece uykularına dönelim olur mu ?
4. yıl krizi çevremdekilerin ricasıyla bilinç altımın kahpeliği sonucunda sigarayla olan savaşım bitmişti. Mağlup olmuştum.
Diyeceğim şu ki,
Sigarayı bırakmaya beyinsel ve ruhsal olarak hazır olmadan sigarayı bırakanlar muhakkak yeniden başlarlar.
güç, denge, azim, çeviklik isteyen olaydır. bazen kendinizi zor tutarsınız. sigarayı bıraktıktan sonra moral bozucu bir olay olunca yanındaki arkadaşa '' bi sigara yak lan!'' dedirtir.*
