o kibritin çıkardığı kokuyu anlık olarak içine çekmek ister insan. hani böyle sevgiliniz bana beni sevdiğini söylemiyorsun der, siz de o an yine söyleyemezsiniz ama samimiyet içinizdedir ya hani işte öyle bir şey bu da.
sigarayı kibritle yakarken oluşan karizmadır. o elin kibrite gidişinden tutun, elinizi havaya kaldırıp da çöpün yanması için şırak diye kibritin barutuna vurana kadar, yanıp da sigaraya götürüp yakana dek hepsi karizmalıktır. çakmak kırk yıl uğraşsa bu karizmayı yakalayamaz.
sigarayı kibritle yakmak her zaman karizmadır.
özellikle rüzgarlı havalarda yaktıktan hemen sonra rüzgardan sönmesin diye avuç içine alarak yakmak
ve kibritin kokusu burnunuzdan içeri girmesi karizmanın kralıdır. tabi kibritle yakan insanlar daha iyi bilir.
