bilinen gerçekler kaynak verilerek ispatlanır. atatürk'ün dini kendi çıkarlarına alet eden sahte şeyhlere askeri önlemler alarak karşı çıktığı tarihsel gerçeklerle bilinir ama atatürk'ün beş vakit namaz kılan kazım karabekir paşaya da sonsuz güveni olduğu da bilinir. atatürk islam düşmanı veya din düşmanı değildi atatürk yobazlığa, her türlü saçma sapan dogmaya karşıydı ve insanım diyen herkesin böyle olmasını isterdi, yobazlığa karşı olmak islama karşı olmak değildi. atatürk bunu böyle öğretti cumhuriyeti emanet ettiği gençliğe, ama bazısı bunu başka yerlerinden anladı. ben bundan nefret ediyorum işte. ben sağcısının da solcusunun da "ben doğruyum o zaman onlar yanlış, onlardan nefret etmeliyim" anlayışını hazmedemiyorum. ve bazı kendini bilmez densizlerin çıkıp en doğru kendisiymiş gibi davranması içime sinmiyor, sinse de üstüm o zaman bok kokuyor.
halkı müslüman olduğu için onu aşağılayan bir devlet adamı atatürkçü olamaz, bunun hiçbir mümkünatı olamaz, ve bu adamlar devlet yönetiyorsa ben kendimden utanıyorum, bu anlayışı yetiştiren eğitim sisteminde okumuş olmaktan utanıyorum. insana insan olduğu için değer veremeyen, yüce önderinin düşmanının bile elini sıkması, milletini esir etmeye gelmiş düşman askerlerinin cesetlerine anıt yaptırması gibi yüce değerlerin binde birini bile öğrenememiş bir anlayışın yönetici olmasından utanıyorum. ama onlardan ben nefret etmiyorum, çünkü insan nefret edilecek bir şey değil, bunu biliyorum.
her şeyi bir kenara bırakırsak; atatürk'ün de zamanında hortlayan irtica, dini siyasete, ticarete ve hatta sekse alet etme fiili karşısında, ahmet necdet sezer kadar kibarca ayar vermediği bilinen bir gerçektir.
çoktan aşıldığı düşünülen bir çok konuyu hortlatan, hergün önümüze sürüp kanıksamamızı sağlayacaklarını sanan, karnın yumuşak yerini yoklayan kişilere "bakamaması" ancak midesi bulandığı için olabilir.
her şeyi bir kenara bırakırsak devlet ciddiyetini anlamadığını, saygı ve hoşgörü kavramlarından bihaber olduğunu, özgürlüğü "benim düşündüğüm kesinlikle doğrudur benden olmayandan nefret ederim" olarak algıladığı için düşmanına bile saygı gösteren, onların ölülerine anıt yaptıracak kadar yüce bir insan olan atatürk'ün muazzam halkçılık ve özgürlük anlayışına ne kadar ters bir anlayışa sahip olduğunu gösterdiği kaynak için: http://www.hurriyet.com.tr/gundem/5339351.asp
ikiyüzlü olmadığı, samanaltından su yürüttüğünü sananları sevmediği, başımızdaki "seçilmiş"lerin nasıl ilkel bir oylama sistemi ile meclisi işgal ettiğini bildiği, bu nitelikte bir kişiye, böyle anlamlı bir törende içindeki hisleri anlatma biçimi için kaynak;
öncelikle davet edilmeyen eşidir. ayrıca "cumhuriyet" fikrinden rahatsız olanlar cumhuriyet balosunda ne yapsın? orada üzüm şerbeti mi içsinler?
cumhurbaşkanı açık açık söylüyor. Gerçek dindar ile dini kullananları, safsatacıları halkımızın ayırması lazım diye. Sezer Dindar insanlara karşı değil. Ancak "herkes benim gibi islam kurallarıyla yaşamalı" diyen biri varsa işte o dindardan ziyade gericidir. Bu insanlar yüzyıllardır toplumda ikilik yaratmaktadır.
cumhurbaşkanı ise bu milletin en çok güvendiği kişi veya kurumlar anketlerinde her seferinde ordu ile beraber tavan yapmaktadır. Sezer'in cumhurbaşkanlığı süresinin dolmasını umutla bekleyenler, eğer siyasete atılırsa dumur olacağa benziyor. Keşke olsa ama siyaset pisliğine bulaşacak biri de değil.
milletin seçmiş olduğu bir vekile karşı içinde duyduğu kinle vatandaşına olan saygısını da açıkça belli ettiği, bakma cesaretini gösteremeyip bakamama eylemi için kaynak: http://www.hurriyet.com.tr/gundem/5339351.asp
birkaç hafta önce de cumhurbaşkanımız, ali babacan'ı paylamıştı. Çünkü türkiye cumhuriyeti'nin koskoca cumhurbaşkanı, almanya başbakanı ile görüşürken, babacan ikide bir araya girip "lütfen biraz çabuk olur musunuz, iftara yetişeceğiz" demekteydi. Bir, iki derken ayarı verdi sonunda tabii. Helal olsun. meclis başkanını laiklik karşıtı olduğunu bilmeyen yok.
