Duygusal olmak ve çabuk bağlanmak. Çabuk bağlanmak derken hakketten bokunu çıkarıyorum yolda ayağıma çarpan taşa karşı bile bir şeyler hissediyor eve götüremeyeceğim için o zavallı taşı terkediyor ve 2 gün yasını tutuyorum.
açık olacağım aileme karşı sert davranıyorum, bunu yapmamak çok zor. çünkü artık bıktırdılar beni, anneme yaptıkları edepsizlikler, bana karşı "sen kimsin lan it?" tavırları yüzünden ve laf dinlemezlikleri yüzünden kardeşlerime, onlara karşı sanki hiçbir şey yapmamış gibi davrandığı ve üstüne üstlük beni onlara çekiştirdiği için anneme... abi ister istemez onlara karşı çok sertim artık, yumuşayamıyorum. durmaksızın aynı haltları yemeye devam ettikleri içindir belki.
birde kararsız kalmaktan nefret ediyorum. ve heryere geç kalmaktan.
