popüler müzik sevmeyen herkesin zaman zaman başına gelen hadisedir. malum her an her yerde bangır bangır demet akalın hande yener falan çalarken insanın diline dolanabiliyor ister istemez.
sürekli başıma gelen hadisedir. en son, ferhat güzel'in kalp yangını aşkım benim diye şarkısı var, bir kere duymuştum bir yerde kendimi o şarkıyı mırıldanırken buldum. kabus gibi.
insanın ne yaparsa yapsın engelleyemediği iğrenç bir durumdur. kişi gün boyunca farkında bile olmadan bağımlı olmuştur. çivi çiviyi söker falan ama iş yerinde müzik dinlemek de olası olmadığından denenemez bile.. yazarın bütün gün oldun muu oldun muu sen hiç aşık oldun muu diye dolaşıp garip bakışları üzerine çekmesi daha bir başkadır.
az önce başıma gelen hadisedir. kendimi bir anda tuğba ekinci'nin boynuz şarkısını işaret parmaklarımı yanaklarıma bastırarak söylerken buldum. kendimden hiç bu kadar tiksinmemiştim.
bir şekilde bilnçaltına kayan bir şarkının olur olmaz şekilde zihninize takılıp farkına bile varılmadan mırıldanılması ki bunu yaparak sanırım kişi bu şarkıyı bir şekilde bilinçaltından atmaya çalışmaktadır.
