Kimse işini tam anlamıyla sevmez bence, çalışmak tam anlamıyla güzel bir olay değil. Hayatını kiralıyorsun birkere. Çalışmak kolay aslında zor olan insanlar! iş yaptığın , birlikte çalışmak zorunda kaldığın insanlar. Eğer onlar zorluk çıkarıyorsa sabah yataktan kalkmak zor gelir adama.
3 ay boyunca dondurmacıda çalıştım, alkoliğim sigara falan zırt pırt çocuklardan nefret ediyorum her insanla anlaşamıyorum, ve evet gül şeklinde dondurma kesip külaha koyduktan sonra benden 15 yaş küçük çocuklara 'sos fıstık olsun mu efenim' dedim. Nerede o asi ben?
Her gün iyi bir tarafını görmeye çalışırsın olmaz,işten çıksan o hiç olmaz.En güzeli daha iyisini bulana kadar en iyisi bu felsefesiyle kendimizi avundurmak.
Hayatını zindan etmektir.
Ekmek parası için yıllarca sevmediğin ve ilgi duymadığın bir işi yaparsın. Heyecan duymadığın işlerle zamanını geçirirsin. Yarının gelmesinden nefret edersin. Bu yüzden sevdiğiniz ve ilgi duyduğunuz bir işi yapın.
hayat boyu çalışmak istemiyorsan sevdiğin işi yap... Aksi durum eziyettir; belki de mecburiyetin verdiği bir eziyet. Zamanla eziyete de alışır insan, sıradanlaşmaya başlar, fark etmez yıllarını heba ettiğini.
iş hayatının dışında sevdiğiniz şeylerle uğraşırsanız bir şey olmaz. Herkes sevdiği işte yetenekli olacak ya da yeteneği olan işte çalışacak diye bir kaide yok ne yazık ki. Çoğumuz neye yetenekli olduğumuzu bile bilmeden büyüyerek yeteneği geliştirme fırsatını bile bulmuyoruz o yüzden kasmayın. Üzerine düşünmeyin.
