bir kişi tarafından sevilmediğinizi kabullenmekle başlar önce. sonradan farkedersiniz ki bu durum genele yayılmış, kimsenin sizi sevmediğini, kimsenin sizi istemediğini anlarsınız.
siz insanlara neden bu kadar çok bağlandınız ki zaten?
hayatıma sonradan dahil olan kimseye bir bağımlılığım yok o yüzden kimseden bir beklentim yok seven kendine sever sevmeyen de kendine sevmez bundan banane.
bu konuda hiç arabesk değilimdir. seven sever sevmeyen sevmez hiç bunun için üzülecek değilim ...hayat böyle şeyler için ve değmeyecek insanların sizi sevmediğini düşünerek kendinize eziyet etmek için çok kısa.
herkes, beni, birilerini illa ki sevmek zorunda değil, takmamalıyım diyerek, ama bu takmayışlığı, zora ki değil, gerçekten öyle düşündüğün için, düşünülmesi gereken durum. demek istediğim; sevilmemeye alışmaktan kasıt ile, öz güveninizi boş yere zedelemeyin bence. çünkü insanlar, bu tür alışmaları acıtasyona bağlıyor ister istemez. gerek yok üzülmeye gerek yok. vallahi.
Asla alışabileceğim bir şey değil üzgünüm. Sevildiğimi hissetmediğim zaman kendi kendime üzülürüm daha iyi. Dünyaya bir kez geliyoruz herkes istediği insanı sevmekte özgür tabi ki ben elmayı seviyorum diye elma da beni sevmek zorunda değil ama sevmiyorsa da ilgimi sevgimi kaybetmeye mahkum.
