sussun istiyorsun şu koca kalabalık
bomboş olsun sokaklar çalmasın telefonun
hiç kimse özlemesin gelmesinler kapına
ihtiyacın yok çünkü yeni bir hatıraya
'kendimi unutmak istiyorum yol kenarına biriken kuru yapraklar gibi. günleri, ayları, yılları, anıları hatta kendi devrimi, çehremi, yakın çevremi dahi...''.
başlıyor, bitiyor ve
iki kişiden biri vazgeçiyor ve
biri hep daha çok, çok seviyor be
sana değer de geçer, beni deler de geçer,
seyreden güler de geçer.
Bir daha bu yolları aynı hevesle yürür müyüm? Kim bilir ne bekliyor kalır mıyım ölür müyüm? Ne malum dünya gözüyle bir daha görür müyüm?
(bkz: zakkum kaçak)
