Hic yaninda olmamasina ragmen onun icinde oldugu film sahnesi tarzi hayallerden vazgecmene neden olan durumdur. Bu esige gelmek kolay degildir ozellikle cok sey yasadiysaniz..Her yerde size onu hatirlatacak bi seyler gorursunuz gormek istersiniz. Konusmanin ortasinda soylenen tek bir kelime sizi eskilere goturur getirir bi guzel de yorar.
Onun aslinda hic umrunda olmadiginizi kabul ettiginiz andir. Boslugunu nasil doldururum dusuncesiyle korkup hayallere sarkilara siginirsiniz. Ama geri donmenin zamani gelmistir artik bazi seylerin bittigini kabullenmek gerekir.
Bi cesaret birakin derim ben. Ne kadar zor gelecegini dusunseniz de oyle olmayacak. Artik iyi hissetmek istemiyor musunuz?Hayat cok kisa. Kendinizi ozgur birakin.
nerde duracağını bilmek aslında. nerede vazgeçeceğini bilmediğinde kolun, bacağın can yanığı oluyor çünkü.
kalbinin kırığı; onun kokusundan daha ağır bastığında vazgeçmen gerekiyor çünkü. bakıp da seni görmediğini, görmeye de çabalamadığını anlamanın ağırlığı; yokuş yukarı yürüdüğün onun evine varmanın heyecanından fazla geldiğinde vazgeçmen gerekiyor çünkü. ya da onun gözlerinin başkasına parladığını fark etmenin kaybetmişlik hissi; yanına uyumanın mutluluğundan ağır bastığında vazgeçmen gerekiyor çünkü.
frida kahlo ablamızın açıkladığı sebepler genel anlamda yeterli olsa da, görecelidir bu eşik.
sevilmemek, bir vazgeçme eşiği sayılmaz misal. fakat sevilen kişi bir barut olmuş ise, hata üstüne hata yaptıysa ve "evet yaptım, iyi ki de yaptım" diyorsa, tok ve kararlı bir sesle. sizi zorla itiyorsa artık sevmemeye. vazgeçmek durumunda kalırsın. fakat bu, insan eli ile dokunulmuş bir nokta olduğundan, geri dönüşü muhakkak olucaktır. çünkü love comes from god but you are just mortal.
bunlar dışında aldatılmak, ayrılık, sevilmemek yahut bunlar gibi durumlar, açıkçası vazgeçme eşiğini aşağıya çeken durumlar değildir. o acı illa ki çekilir. çünkü bunlar seven kişiyi zor durumda bırakmak için yapılan şeyler değildir, bunlar sadece "şey"dir. fakat diğer yanda seven kişiyi zor durumda bırakmak için kasıtlı yapılan şeyler olduğundan sevene kabul ettirmeyi ve kabullendirmeyi öğretir. keza, öyle de olur zaten. ama lav kamz from gad.
sevdiğinizle bi yerlere gelemeyeceğinizi, kendinizi hırpalamaktan başka hiç bir şey yapamadığınızı anlarsınız. Olsun dersiniz, gene seversiniz. Ama yavaş yavaş yorar sizi. aşktan yorulmaktan yorulursunuz. ve gerçekten hiç bir yolu yoktur. mutlu olmak tek hayalinizken olaylar bunu tam tersine çevirir. takatiniz kalmaz artık sevmeye. uzaklaşmak istersiniz, zordur bilirsiniz.
işte vazgeçmenin eşiği tam olarak budur. yorulmaktır. hırpalanmaktır. çeki düzen vermek istemektir hayatına.
fakat onunla konuşup vazgeçtiğinizi dile getirseniz de içten içe vazgeçmeniz bir hayli zaman alacaktır.
her insanın sabır ve sevgi sınırına göre değiştiği su götürmez bir gerçek olan parametredir.
her ne kadar genellemelerden hoşlanmasam da bazı genellemeler insanları sonuca çok daha kolay ulaştırıyor.
bu yüzdendir ki kahlo'ya göre vazgeçme eşiğini okuduğumda herkesin kendinden bir parça bulacağını düşündüm.
kahlo'ya göre bir insandan vazgeçme eşiği:
"+ kötü günümde yanımda olmadığın zaman vazgeçtim.
+ canın sıkıldığında benimle paylaşmadığını, kırılacak veya tedirgin olacak olsam bile düşüncelerini açıkça söylemediğini anladığım zaman vazgeçtim.
+ bana yalan söylediğini anladığım zaman vazgeçtim.
+ gözlerime baktığında kalbinle bakmadığını ve bana hala söylemediğin şeyler olduğunu hissettiğimde vazgeçtim.
+ her sabah benimle uyanmak istemediğini, geleceğimizin hiçbir yere gitmediğini anladığım zaman vazgeçtim.
+ düşüncelerime ve değerlerime değer vermediğin için vazgeçtim.
+ ağrılarımı dindirecek sıcak sevgiyi bana vermediğinde vazgeçtim.
+ sadece kendi mutluluğunu ve geleceğini düşünerek beni hiçe saydığın için vazgeçtim.
+ tablolarımda artık kendimi mutlu çizemediğim ve tek neden "sen" olduğun için vazgeçtim.
+ bencil olduğun için vazgeçtim.
bunlardan sadece bir tanesi senden vazgecmem için yeterli değildi, çünkü sevgim yüceydi.
ama hepsini düşündüğümde senin benden çoktan vazgeçtiğini anladım.
her seferinde bu yalanları farketmeniz, bunu kanıtlayarak onu utandırabilecekken bunu yapmamanız, ama onun her seferinde bu yalanlara devam etmesi. onun yaşayabileceği utancı düşünüp sizin utanmanız...
Ayrıl birleş, ayrıl birleş,ayrıl birleş yine ayrıl. bu rutin o kadar fazla yaşanır ki, bir yerden sonra ayrı olmakla beraber olmak arasında fark kalmaz..
