genel olarak herkesin ve her şeyin etrafa yaydığı sahtekarlıkla baş etmek konusunda iyiydim. fakat ani bir cildirmanin karşısında çok savunmasızdım. yine de her insan gibi yutuyordum o siniri . sindiriyordum ve şartlar yeterince olgunlastiginda beni en çok seven insanı bulup önüne siciyordum. öfke kontrolü ile insanın kakasini tutması aynı şey. en azından benim için.
Evet, sadece bir bakış ve belki de biraz merhametle karışık... Fakat bunun hiç olmazsa lakayt bir bakış olmaması beni yerimden sıçratıyor. içimde müthiş bir hafiflik, bir genişlik duyuyorum. Belki de hakikaten sevmek budur.
yalan oldğunu bilsen dahi inanacaksın insan oğluna,yani dinleyeceksin onu,niçin yalan söylediğini anlamaya çalışacaksın bazen yalan insanın özünü gerçeklerden daha çok açığa vurur.
"tanrı'nın yarattığı başka bir canlıya bakmayı ve sevmeyi öğrenmem için ailem yıllar önce ilk balığımı almıştı. sahip olduğum altı yüz kırk balıktan sonra öğrendiğim tek şey, insanın sevdiği her şeyin bir gün öleceği oldu. o özel kişiyle karşılaştığın ilk anda, onun bir gün ölüp toprağın altına gireceğine emin olabilirsin."
Merdivenlerin başında durmuş, fotoğraf makinesinin ardında sevdiği belki de çok sevdiği biri varmışçasına gülümsemişti-son kamelya. Bir gün yeğenim fotoğrafımı çekerse bende öyle gülümseyecem:).
