duygularinin aslinda karsiliksiz oldugunun ogrenildigi andan itibaren duruma gore ufak capli bir yikima goturen mevzudur. allah kimseyi dusurmesin bu hale.
ozellikle karsindaki insan yalancinin ve bir vasfi olmadigi halde yuksek egolu simarigin teki ise cok cok daha zor olur kaldirabilmek. onun icin sadece bir oyundur ve umurunda olmaz hislerin ve yasadigin husran.
kendine özel sandığın şeyleri başkalarına da yaptığında anlayıverirsin her şeyi. O seni sevmiyordur. Kurduğun, kurarken mutlu olduğun o hayallere hoşçakal dersin, demek zorunda kalırsın.
bak bu kötü duygudur işte. sevildiğin farkına varamamak, anlamamak. daha sonra anlasan bile iş işten geçmiş olabilir. kandırılmış gibi hissedersin ama önemli olan rol olup olmadığını anlamak meselesdir. eğer kişinin gerçekten elinden tuttuğunda gözleri parlıyorsa o kişi kandırcağını sanmazsın. kandırıyor diye düşünenler o kişiyi hollywood a göndersin gerçekten oscar ı kucaklar. çünkü böyle rol yapılmaz. ama o ışık parlama yoksa ve kişi sevilmediğini sanıyorsa ve karşındaki de gerçekten seviyorsa.
