Günümüz vıcık vıcık ve “çok seviyorum ulan” lı ilişkilerinden doğan gerçekliktir.
Sevgi nefrete dönüşmüyor aslında. Nefret bile bir duygu ve sevgi göstergesi diye düşünüyorum. Asıl hissiz ve boş kal sevdiğin insana. En büyük nefret budur.
Mümkün mü bu? Eğer bir insan duygularınızla alay ederse, size söylediği her lafta sizden nefret ettiğini hissettirse, sürekli aşağılasa, bir kere dahi güzel sözünü duymasanız, kırıla kırıla un ufak olsanız artık yeter deyip en değerlim dediğiniz adamdan nefret edebilir misiniz?
