özlersin bir daha olmayacağını bile bile onun şimdi başkasında olduğunu bile bile en çokta bu acıtır canını daha önce doğum günlerinizi beraber kutlarken şimdi onun başkasıyla mutlu olduğunu bilmek senin sadece geçmişi üzüntüyle hatırlamandır.herkeste onu araman ondaki heyecanı yaşamak istemen her gün mutlaka bilinçsizce ismini anman. artık sevmiyorum diye yalanlar söylesende aslında çok seviyorsundur çok özLüyorsundur ama bunu kimseye söylemiyorsundur özLemek bazen insanın canını çok acıtır.
onsuz nefes almak bile zor gelir, hayatın ne kadar anlamsız olduğunu anlarsın onun yokluğunda, bildiğin bütün kelimeler bu acıyı, bu özlemi anlatmaya yetmez. kelimelerin boynu bükük kalır, senin boynunun bükük kaldığı gibi. şimdi yanımda olsan sana nasıl sarılırım, nasıl öperim seni dersin içinden.
günlerin geçmesine bile dayanılmıyor,saatin ilerlemesine bile bakılamıyor... özledim..hemde çok özledim...ne kadar kızgın olsamda beni ne kadar üzsende özledim!
elimden gelen birşey değil ki bu! hiç bir şey için pişman değilim.seviyorum ve özledim...
çok uzak günler senin gelmeni beklemek
çok uzak zamanlar mutluluğumun yansımaları
artık ne ben kaldım ne de benden bi eser
ne sen varsın ne de senden bir iz
biz yoktuk, karanlıkta kaybolan ufak ışık zerreleriydik
amansız gece yarılarında
sen yoktun bende
ben ise kaybolmuştum bir yerlerde
ama yinede saçmalasamda özlemlerim vardı en içlerde
korkardım ya da kendimi bulamazdım derinliklerde
bulamayışlarım gözlerinde başlar, ellerimde son bulurdu.
seni çok özledim aşkımmmm.
gece uyurken bir kaç kez uyanıp su içmektir. için yanar, uyku tutmaz hem, boğazında acı bir de tat vardır. gözlerini kapatır onun suretiyle uyumaya çalışırsın ve tekrar tekrar tekrar uyanırsın...
çok farklı bi özlemdir.
fotoğraflarınıza bakarsın,şarkınızı dinlersin,onunla olan anılarını düşünürsün.
daha bi özlersin..
özledikçe onu düşünürsün.bi kısır döngüdür sürer gider.
(bkz: allah düşman başına vermesin)
ne kadar itiraz edilsede gerçektir bu durum.buram buram burunda tütmektir.sevdiğin ya! var mı ötesi... tabi ki de özlersin.araya zaman bile girmememsini istersin. özledim
sevgilisi başka şehirde olanlar daha iyi bilir acısını. telefonda hep sana ben seninleyim, sen de benimle der, kalbimin içine gömdüm seni, en güvenli, en sıcak yerdesin der. ama aslında durum böyle değildir. çok seversiniz birbirinizi. ama dokunmak istersin, sarılmak istersin ona, kokusunu içine çekmek...
o senin yanına geldiğinde yada sen onun yanına gittiğinde sadece bir düşmanınız olur, ortak düşmanınız. zaman. o akrep ile yelkovan birbirlerini kovalarcasına giderler. zaman dursun istersin, çünkü birazdan gidecektir sevgili. yalvarırsın içinden, sevgilide yalvarır. lütfen zaman geçmesin diye. ama sonuna dönüş saati gelmiştir. otogara gittiğinde dakikalarca sarılırsın ona. bırakamazsın, bırakmak istemezsin, öpersin ama doyamazsın. artık hareket saati geldiğinde arkasından el sallamaktan başka bişey kalmaz sana, için acır, ruhun akar gider onunla. özlem o anda başlar işte. yine özlersin, bu allah'ın cezası zaman bir sonraki görüşmeye kadar geçmek bilmez. o zaman sana hergün biraz daha düşman olur. bir gün daha geçsin, bir gün daha geçsin dersin. sevgilinin sesini, kokusunu, canım deyişini özlersin, öpüşünü özlersin. keşke hep benimle olsan da, özlemesem seni dersin.
onsuzluk sizi dibe vurdurmuştur. kokusu, sesi gözünüzde tüter. saniyeler geçmez. her arayanın o olduğunu sandığınız telefonlara bakarsınız. o aramadıkça "onu üzdüm mü? kırdım mı?" diye tedirginlik başlar. içinizde bir iç savaş başlar. "telefonla arasam cevap verir mi? "diye tereddüt edersiniz. özlemek yüce bir duygudur özlüyorsa özlenen.
ne acı bir duygudur!onsuzken sabah olmaz, ansızın uyanıp onu ararsın yatağında. onun yanında uyuduğunu sanarsın. gördüğün şey ise sadece karanlık bir oda ve buz gibi bir yatak olur sadece. yoktur o, olması da imkansızdır. çaresizce ağlarsın, sadece ağlarsın.
