Sevgilisiz yaşayabilen(!) insan yaşama tek başına tutunmayı becerebilmiştir. O gerçek bir şahıstır ve toplumda kolayca yer Edinebilir. Kimliklere ihtiyacı yoktur onun, o her yerde kendidir olduğu gibi. Ayakları yere basan... işte bu tip insanların bayan versiyonlarına hayranım!
ünlü türk düşünürü ismail yk der ki : " beni beğeneni ben beğenmem , benim beğendiğim ise beni beğenmez , yoksa ben tipsiz miyim ha? hop diyorsun hiç aldırmıyor , hap diyorsun dönüp bakmıyor , başkaları ne yapıyor şap ayarlıyor , yoksa ben zurna mıyım ha? "
bile isteye bunu yaşıyorsa en huzurlu insanıdır. ama daha önce hiç sevgilisi olmamıştır ilk ilgi gösteren erkek/kız da amı götü dağıtır o zaman en büyük yarağı o yer.
liseden en yakın arkadaşım. adam halinden de memnun. yaşıyor valla.
iddaa yapar, kitap okur, oyun oynar. para derdi yok, hesap soran yok. zaman sıkıntın yok.
ama insan yinede istiyor hayatında biri olsun. gibi gibi.
tüm zorlukları tek başına aşınca kendisine duyduğu saygıdan dolayı bu şekilde yaşayabilir. ilişkilerin yarısından çoğunda insanlar kendilerinden birçok şeyi feda ediyorlar, o kadar da gerek yok bence bunlara.
Gayet yaşanıyor. Büyükte boşluğu oluşmuyor
Önemli olan yalnız gezmemek için sevhili yapmak değil değer verebiliceğün birini bulmak. Buda bir diğerinden ayrılıp hızlıca gerçekleşen bir şey değil.
