insan doğası gereği midir bilmiyorum hep bir paylaşım içinde olmak istiyor, o yada bu şekilde yaptıklarını, yaşadıklarını, hissettiklerini paylaşmak istiyor. bunun için illa ki bir sevgili gerekli midir bilmiyorum, elbette ki çok daha güzel bir duygu olacağı kesindir sevgiliyle paylaşmak, ama ilişkisiz zaman geçirdikçe insan fark ediyor ki, bazen sadece yazmak bile insanın içine bir nebze rahatlatmaya yetebiliyor. *
(bkz: şu an ben bunu hissettim)
Yalnızlığı güzel değerlendirebilen için sonsuz mutluluk kaynağı zaten yalnızlıktır ve bu kişinin şikayet edebileceği tek şey, hasta olduğunda biraz motivasyon verecek birinin olmaması olur. Ancak zeki bir insan yalnızlıkta, düşünceleri ve hayal gücüyle mükemmel bir eğlenceye sahiptir.
evet gayet yaşanır, sorunsuz yaşanır lakin yıllar çok hızlı geçer nasıl geçtiğini anlamazsın sonra üzülürsün, ardına bakıp yattığın kadınları düşürsün bir şey ifade etmez , çaresizce siktir et !! dersin.
monoton, yalnız bir hayatın olmasından, her türlü duygunu paylaşabileceğin bir insan olmamasından şikayet etmiyorsan; biyolojik olarak var olan, ruh olarak var olmayan bir benlikten rahatsız değilsen;
yaşanır tabii ki.
