o beni avuçlarımın içinden öperdi. saçlarımı kısacık kestirmeden uzun zaman önce. ben onun avuç içlerinde saklanırdım, en güvenli yeriydi dünyanın. yazının icadından tut ikinci dünya savaşına kadar her şey sırf avuç içlerimiz birleşebilsin diye varlık kazanmıştı. elbette el ele diz çökecektik önlerinde.
sevgilisine değil karısına yapması gerekir. madem sahipleniyor ise bırakmaması gerekir. anlık bunlar hep azizim. çok da bir beklentide olmayın öptü diye.
terk edecek olan erkektir.
yalanmış her şey dedirtecek erkektir.
hayal kırıklığına uğratacak erkektir.
çok seviyormuş gibi yapıp sevmeyen erkektir.
güvenmeyin.
gerçekten tutkulu bir erkektir. bende kavuşabilsem sevdiğime avucunu geçtim her yerini öpeceğim büyük bir tutkuyla...
edit : Allahın yok mu senin dostum ? sanki kötü anlamda dedik ya..
