mutluluğu ve hayatı anlamlandırmayı bir başkasından beklemediği için güçlü ve sağlıklı bir psikolojiye sahip bir insandır.
aşık olduğunda bu nedenle gerçek ve şiddetli bir aşk yaşaması zayıf insanlara göre daha muhtemeldir.
ihtiyaçtan dolayı değil gerçekten birisini beğendiği için aşık olur.
yalnızlıktan korkmaz yalnızlığına kaçar ve onu sever kendi kendisini eğlendirmesini bilir.
zihnini karşı cinsle olan ilişkilerden daha çok oyalayacak meşgaleleri vardır.
şehvet onun zaruri ihtiyaçları arasında olmaktan çıkmışsa zaten bilgelik yolunda ilerliyodur.
yalnızlığıyla geçinemeyen insanın muhtemelen geçmişiyle ve kendi karakteriyle ilgili beğenmediği şeyler vardır ya da gelecek kaygısı çoktur. birey olarak var olamaz ve hayatının ilerleyen safhalarında yalnız ölmek en büyük korkusudur. bir yarene ve bir aileye ihtiyaç duyar çünkü niçin yaşıyorum sorusunun cevabını kendi başınayken bulamaz bu insanlar için yaşar, güçsüzdür .
içselliği kuvvetli ve toplum odaklı değil kendine odaklı var olabilen sorgulamaktan özeleştiri yapmaktan gocunmayan ve kendini seven karakterli birey mutlu olmak için sevgiliyi bir araç edinmez mutluluğu da amaç edinmez. yaşamın mutlu mutsuz acı tatlı tüm varlığını benimser ve sadece kendi kendisine tutunarak var olabilir.
kimse kimseden bir çöp bile beklemediği ve hayatını kendi tekeline aldığı zaman dünya refaha erecek.
kar zarar dengesinin farkında olan insandır. çünkü sevgililer insanı çok mutlu etmelerine rağmen hesaba vurulduğunda mutsuz ettikleri anlar mutlu ettiklerinden çoktur.
geçici hiçbir şey hissedememe hallerinden muzdarip kişi..
misal; şu an hayatımın sonuna kadar sevgilisiz şekilde mutlu mesut yaşayabileceğimi düşünüyorsam bir anormallik var bence..
