sevgilisi olduğu zamanlarda ay çok mutluyum iyiki bir sevgilim var diye gezinen sevgilisinden ayrıldığında yalnız da mutlu olabiliyorum pozları veren kişiliktir.
anne baba dost arkadaş sevgisini tatmış ama aşktan bi haber insandır... hiç aşık olmamıştır; her zaman yanında olan olmasa da varlığını hissettiren bi sevgilisi olmamıştır. aşkı bilmediği için yokluğu da onu mutsuz etmez.
(bkz: mutlu aşk yoktur) cümlesini kanıtlarcasına hayat tarzını destekleyip ona uyan insandır. inanın gençler, mutlu aşk yoktur.seks sonrası 10 dakikayı saymaz isek
mutlu olmak için sevgili şart değildir. her zaman yanınızda olan dostlarınız varsa, sevdiğiniz işi yapıyorsanız, çevrenizde saygı duyulan bir insansanız ve en önemlisi özgürseniz hayat gerçekten çok güzeldir ve siz de mutlusunuzdur. ha bir şeyler eksik olabilir ona bi şey diyemem, ama yine de hayat böyle de çok güzel, tecrübe konuşuyor.
eğer rol yapmıyorsa, özenilecek insandır. lakin, ne derseniz deyin, bu sonradan kazanılan bir özellik değildir. insan ununu eleyip, eleğini duvara asana kadar ümit eder. ümit ettikçe, acı çeker. mutlu olmak "sonradan öğrenilmez" malesef, yapı meselesidir.
polyannadır. ne lan yazmışsınız ''yok mutluyum, yok başardım, yok işte bi kişiye bağlı değil hayat, mutlu olmak için sevgili şart değil.'' felan fıstık. ya bi çıkın hava alın. yalnızlığı, sevgilisizliği yıllarca gözüne damlatmış biriyim, insanı bundan daha çok siken, duygularını kör eden başka bi durum yok. el ele tutuşan insanları, sevgilileri görünce alkışlıyor musunuz, gülümsüyor musunuz? elbette hayır, hepiniz iç çekiyorsunuz, kıskanıyorsunuz! bunun adı mutluluk olamaz, olmayacak da, ben inanmam buna ama kendizi böyle kandırmayın. bari zaman zaman mutlu olabilir felan diyin, sevgiliniz yoksa olma ihtimalini sevin...
