sadece o değil, geleceğin ve geçmişin de ölür. çevrendeki her şey ölür. nefes alışın sadece hayatta tutar seni. yoksa onunda tadı yoktur. allah kimseye yaşatmasın. yaşayanlara da sabır versin.
insan bunu düşününce sevmekten korkuyor bazen o beklediğin gelecek ve senin ellerinden kayıp gidecek, dayanılmaz bir acı. ya onun peşinden gidersin yada onun için birşeyler yaparsın. düşünmesi bile kötüyken yaşamak, perişan olmak ölü olmak.
sevgili intihar ettiyse, kendisinden müzdarip insanın barış manço dan gülbebeğim dinlememesi gereken durum. mazallah sonsuz bir intihar zinciri başlatarak insanlığın sonunu getirebilir.
ek: ben mi öldürdüm lan? beni niye eksiliyorsun? siz de ölmeyin diye uyardım alt tarafı.
iki yıl önce gerçekleşmiştir. En son eylül ayında ziyaret ettim mezarını. bir daha gitmedim. Bundan sonra da hiç gitmem zaten. Varlığı zarar değildi ama yokluğu zarar oldu. Başıma çok büyük dertler açtı. ahh zeynep ahh, mekânın cennet ola.
abimin başından geçen olay eskide olsa hala sevdiği kız arkadaşının ölümünün üzerinden 7 gün geçti . Allah rahmet eylesin catı katındaki odasında kızın evi gözüküyordu . artık odasını alt kata taşıdık çok zor bi durum allah yardımcınız olsun bu olayı yaşamış sözlük arkadaşlarımın . Allah kimseye yaşatmasın o ne biçim bir sessizliktir .
ayrılmış da olsak onu hala seviyordum. hayır hayır o ölmedi. onun benden sonra birlikte olduğu sevgilisi şehit oldu.
bir hafta kendime gelemedim. bir insanın platonik olarak kalmış olsa bile sevdiğinin sevdiği ölünce bile etkilenebileceğini anladım. hele ki bu insan kendi mahallende oturuyor ve şehit olarak
hayata veda ediyorsa ruhun şad olsun kardeşim.
Ve işte gideli 6 yıl olmuş. O gittiğinden beri Eylül bana en güzel anlarımı yaşattı geçen 6 yıl boyunca. Onu benden ayırdığı için sanki alay ediyor, açtığı boşluğu telafi etmeye çalışıyordu kendince ama ben hiç sevemedim Eylül ayını. Bu gece ise Can'ımın doğum günü, 24. yaşına bastı. Biliyorum "Hani hediyem nerede ?" diye gelip yoklayacak beni uykumun en derin anında. Giderken o mis kokusunu bırakır belki bu defa. şimdiyse en net gülüşü kaldı hafızamda, ömrümce unutamayacağım bir adamın sesini hatırlayamıyor olmak ne lanet şey. insan asıl unutulduğunda ölürmüş ya, şimdi bu acımasız hayat zamanla bana onun gülüşünü, yüzünü, kokusunu da mı unutturmaya çalışacak? Ben unutmadığım müddetçe yaşayacak canımın içi, çünkü bu ucuz numaralara pabuç bırakmayacak kadar güçlü bir kız bıraktı arkasında. Gözün arkada kalmasın ilk aşkım, çocukluk arkadaşım, en büyük sırdaşım. Kimler geldi, gelecek, gidecek. Bana sen öğretmiştin bunları, ayakta sağlam kalabilmeyi. Ne ölüm, ne bir başkası unutturabilecek seni. Daima aklımın, kalbimin en temiz yerinde kalacaksın. Birlikte nice güzel yaşlara.
Sene 2006. Vay be 7 sene olmuş sen gideli.
O gözlerinin içindeki korkusuzluk, başındaki doktorun yapılabilecek yok cevabına gülümseyişi, elini attığı kanlı göğsü bir kan pınarı gibi çağlarken bile eli alnına gidip askerce selam verişi, bana son sözleri olan ' Ülkünü gerçekleştir, sözünü tut, bide beni unutma, olur mu' aklımdan bir saniye bile çıkmazken ben nasıl başka biri ile yapabilirdim? O 2 mayıs gecesinden önce hayatımda hiç yalnızlığı hissetmemiştim. Arkadaşlarım, ailem , o vardı. 2 mayıs gecesi... O akşam evine giren orospu çocuğunun biri ona dokundu, benim dokunmaya kıyamadığım tenine. Haberi alıp eve gittiğimde ruh gibiydi. Yüzüme bakmıyordu. Yüzünde boydan boya bir bıçak kesiği vardı. Beni dışarı çıkardı babası. Bir saat kadar polislerle konuştuk. Hırsızlık amacıyla girilmiş, sekiz yerde parmak izi varmış, ayrıca O'ndan da doku örneği alacaklarmış. Polisler gitti. 15 dakika sonra bir el silah sesi duyuldu sadece. Sonrası koşuşturmalar, feryatlar, hastaneye gidiş. O fiili olarak kendi göğsüne sıkmıştı o kurşunu, aslında bana sıkmıştı o kurşunu. O tabanca hala bende. Dava kapandı. Ona bu itliği yapan bulunamadı. Ama O ölmedi, beni biryerlerden izliyor, geceleri rüyama giriyor, hatta bu satırları yazarken karşımda gülümsüyor. Ama göğsünden hala kan akıyor. Çok özledim ben onu. Kıpırdamıyorum belki uçar hayali diye.
Yıllar sonra gelen edit: 2015'e pek kalmadı. 9 senedir hayali gözümün önünde... Başka kimseyi de almadım hayatıma... Hem eskiden bana üzgün üzgün bakardı tavandan, şimdi ise bazen tebessüm ediyor, ama göğsü hala kanıyor...
