iki yildir beraber oldugum adam hukuk okuyo diye biliyodum. aslinda sadece hukuk degil hem akademi hem hukuk diye biliyodum da irdelememistim niye irdeliyim ki. malim cunku. neyse meger hukuk okumuyomus ay cok komik dimi. ogrendigimde ben de gulmustum.
neyse bigun de ben bunu akademide yurtta saniyom tamam mi sabah kizilay'da kavalti yapcaz diye konustuk uyuduk. sabah oldu gitcem kizilay'a. ama ses yok. yaziyorum cevap vermiyo ariyorum ariyorum acmiyo. asiri merak edip arkadasina yazdim, iyi mi uyuyo mu bi bakar misin gidip dedim. dun gece okulda kalmamis ki izin alip cikmis dedi. arkadasinda kalmis da cok icmis de uyanamamis da bilmem ne. heee. sonrasi dumduz yokus asagi.
boyle yalanlar yalanlar. ben gerizekali miyim anlamadim ki.
beni baska bir ulkede, gecenin bir vakti kurus parasiz sokaga atmisti. gerci bende haketmistim ama bu kadarini beklemiyordum. polislik oldum, yolda kaldim ac susuz.
onun yaptigi bana cok adice gelmisti. 8 ay sonra baristik ama eskisi gibi olmadi hic bir sey. bu yaptigini unutamadim. onun adiligini golgede birakacak bir adilik yaptim ve simdi ayriyiz.
2 yıl önce, ortaköy - beşiktaş yolunda sınıftan bir kız arkadaşım arayıp söyledi.
gayet sakin bir şekilde arayıp sordum. doğruladı. hayatımın en acı gülümsemesini yaptıktan sonra, 'gerek yoktu. ben ayrılsak dahi seni iyi bir insan olarak anmak isterdim. gerçekten gerek yoktu. allah sana sağlam bir kişilik bana da sabır versin' deyip kapattım.
5 ay sonra mesaj geldi.
'sen hayatıma giren en doğru insanmışsın'.
cevap yazdım.
'bir daha bana tek bir mesaj daha atarsan, seni hayatına girdiğim yerlerinden sikerim.'
