"hiçbir kadın, benim yanımda seni benden daha çok sevdiğini söyleyemez, söyletmem!" demişti bir kız gözlerime bakarak. şimdi evliysem de onunla ayrılmamız kaçınılmazdı, suçlusu yok... allah onu çok mutlu eder inşallah.
teoride sen benim canımsın, herşeyimsin, en'imsin, ömceliğimsin diyerek profesyonel bir edebiyatçı gibi konuşup, sonra da uygulamaya gelince ne öncelik, ne en, ne de herşey olmadığınızı anladığınızda unutulamayan sözlerdir bu sözler, hepsinin sadece edebiyat olduğunu anlayıp nasıl oldu da inandım bu sözlere diye düşünürsünüz....
On ay görüşmedikten sonra karşılaşıldığında sorulan "Biz neden ayrıldık?" sorusuna verilen "Biz hiç ayrılmadık ki!" cevabıdır. Ben bunun üstüne tanımam.
"gözlerinden akan yaşlarda değil, son kadehte boğuldun sen, ölmüş gibi bile değil hiç olmamış gibisin." dedi, delikanlı sevdiğine...
aslında çoktan gitmiş olduğu yerden,-bu gidişin provasını çok yapmıştı ama hiç bu kadar acımamıştı içini-, "lanet olsun." dedi, genç kız....
abisinin kendisine 'seninle evlenmek isteyen erkek bizden en az 5 kat daha zengin olucak' dedikten sonra, sevgilimin de gelip bunu bana söylmesi.
(bkz: çakamadın mı 2 tane) *
