"kurulu bir düzenin var senin, ve hayatında bana yer yok. açmıyorsun. tek başına yaşıyorsun sen. ben de dahil olmaya çalışıyorum, bazen izin veriyorsun ama genelde kendinlesin"
Düşünüyorum şimdi bi, haklı mı?
Kısmen...
k:kız, e:erkek
e:aslında sen var ya şu an kendi kafanı yaşıyosun beni istediğin falan yok.
k: ulan amına koduğum sen sanki başka bi kafa mı yaşıyosun neyin tatavasını yapıyosun?
e:bak aşkım şu arkaya araba çeken adamlara kurulup kurulup bana bağrıntı yapma bi sakin ol ya.
k: şu sıkıntı balonuna hapsoldum bi çıkıyım hepinizin kitabını...laan o adamlar hala gitmedi mi laaannn???!!!!
e: kanka müziği ver bizimki dellendi iyice * ağzını yediğim kızı.
k: ben seni yemem. ben seni yarına bırakırım yarınlar bizim olsun.
e: bak anam avradım olsun bi dönelim o gökhanın allahını sikecem peygamberini unutacak. bayram şekerlerinizin hıammına koyayıım.
k: bi sakin ol beya allallaa hayır ne yani şimdi bu sinir stres bak şırıl şırıl dere akıyo kuşlar çiçekler böcekler falan.
e: iyi ki varsın ulaan.
k: sen de iyi ki varsın be. iyi ki...
şeklinde seyreden bir konuşmanın tamamıdır. unutulmamıştır. *
henüz bir şeylerin adı konmadan önceki bir konuşmadan..
"bilmiyorum belki..değişik olacak ama. ben bile seninle bu kadar şey paylaşmak istemezdim yani. Çünkü her paylaştığımız şey, birazcık daha..işte.. paylaşamadığımız zamanlar geldiği zaman hep böyle insanın içinde..özlem olarak kalıyor. ama bir yandan da şunu düşünüyorsun. işte ne bilim.. güzel bir hatıra da her zaman insanın eline geçmiyor. yeter ki.. güzel hatıra olsun.."
güzel hatıralar..
uğruna neler yapmadım sadece hatıra olarak kalmasınlar diye.. ama şimdi o kadar kan doldurdu ki içime acı olanlar.. güzelleri karalamaya çalışıyor. bu da canımı yakıyor. güzellerin kaybı da.
önüm arkam Sağım solum... ve bitmek bilmeyen bir sobe halinde karşımdalar.. yanlış anlamış acı olanlar oyunu. saklanmamışlar.. doğru anlayan güzel hatıralar olmuş.
ama her zaman doğruyu yapmak, hayatını güzelleştirmiyor. güzelliklerin oyun oynamaması gerek. ya da oyunu bozup karşıma çıkması gereken onlar. karanlıklardan göremiyorum. etrafımı saran kandan bulamıyorum onları.
ama hissediyorum. hala..hala..hala...... ah... bitmiyor. azalmıyoruz.
-üşüdüm mü ne ya sanki..
-kalkıyoruz zaten yürüyünce ısınırsın.
-???!
-ne? ehehe
-"yürüyünce ısınırsın" evresine geldik yani. vay be. dün benim için sokaklarda sabahlayan adam şimdi bunu diyor ha.
