- ben patlağım sevgilim.
+ patlak ne a.k. ?
- yani siktiler beni, 30-40 kişinin altına yattım. hayvanlar gibi böğüre böğüre sikiştim.
+ haaa o.k. şimdi anladım.
öncelikle ne iğrenç ne absürd ne de anormal bi durumdur. gerçekten safiyane bi duyguyla seviyorsanız ilerisi için ciddi ciddi bu "patlak" * diye tabir edilen kızla düşünüyorsanız moraliniz bozulur zira kim ne derse desin ilk olmak önemlidir. öte yandan eğer siz seviyorsunuz o seviyor önceden yapılmış bir hata yüzünden bir kimseye "patlak" demek karalamak hemen orospu yerine koymak da nedir? karşısındaki kadına patlak diyerek bu dünyanın belki de en iğrenç hakaretlerini eden şahıs rahip hayatımı yaşıyor acaba o da ayrı bir boyut.
zaten seviyorsa bu ikili birbirlerini pekte takmazlar (tabi başka biri tarafında yapıldığı da itiraf edilirse orasını bilemem). ama sevmiyorlarsa birbirlerini, o zaman hayatın cehenneme dönmesi gibi birşey olur heralde.
Dişi yakarışın önde gidenidir. bir hatunun günah çıkarması da diyebiliriz. kimseye nikanına alsın diyemem ama akabinde banada verirmi acaba diye düşünmek bi erkeğe ne kadar yakışır tartışılmalıdır. Empati kurmakta fayda vardır.
Sevgilinizden nefret etmenize sebep olacak davranıştır. kendinize bu kızı kimler sikmiştir lan acaba ? diye soru sormanıza neden olur. (bkz: tanıdığım bir terzi var)
Tartışmaya açık konunun tartışmaya açık başlığıdır.
Bu bekaret konusunda hayata dair o kadar çok örnekler görmüş yazarın aynı zamanda başlığa bir kaç tecrübesini paylaşacağı
konudurda
bundan 2 yıl önceki kız arkadaşımın bekareti vardı ama 3. aydan sonra hep aynı şeyleri konuşmaya başldığımızı ve ufkumun o kız tarafından dahada genişletilemeceğini farkettim, sonuç olarak 30 yaşına giden insanlardık lise aşkı yaşamıyor birlikte olduğumuz insanla evlenebilirm düşüncesiyle birlikte oluyorduk , ama olmadı çünkü o bekareti olan kadınla aynı evde akşama kadar neler paylaşadığımı düşündüm ve ayrılmaya karar verdim
bir sonraki kız arkadaşıma geldim onun bekareti yoktu çok şeyler paylaşmama rağmen sırf bekareti yok diye evliliği düşünmedim ve belli bir süre sonra bana umut bağlamasın diye ayrıldım.
ama aylar geçtikten sonra şunu düşünmeye başladım , herşeyi bana drüstçe sölemişti ufak kızlık zarı için o insanı hayatımdan çıkarmak ne kadar doğruydu veya ben bunu aşabilirmiydim onun için bunu düşünmeye başladım , sonra dedim ki aşardım ama demekki gerçekten sevmemişim.
gerçekten sevmiş olsaydım eğer ve benden önce hayatında sevdiği erkekle birlikte olduğunu bana inandırmış ve bu konu hakkınd bana asla yalan sölemeyeceğine inanmışta olmam gerekirdi çünkü ;
gerdek gecesi ilk kullanım hakkına sahip erkeğinm evlilikten sonra bile defalarca boynuzlanmasıda gözlenmiştir .
aksine bekareti olmadan yaşanan evliliklerinde çiftlerin ömür boyu birbirine sadık yaşadıklarıda görülmüştür
burada bekaret değil insanların ahlaksal kavramlarıdır bir nevi.
bu konu hakkında kesin görüşüm olmamakla birlikte farklı farklı görüşlere kesinlikle saygım vardır , ama öncelikle bekaretten önce hayırlısı olan evlilikler yapılmalıdır.
bekaretlerini evlenmeden önce bırakan kadınlarda nasıl olsa bunu kabul eden birini bulurum diye ileride onu gerçekten sevecek erkeğe haksızlık etmemeleri gerekir aslında kendileri kadar ileride ona eş olabilecek insanıda cezalandırmış olurlar.
bekaret arayan erkek kendine drüstçe şunu sormalıdır !
1) ben bu kadını ne kadar seviyorum ?
2) ben bekaretmi arıyorum ? yoksa uğruma ölebilecek kadar seven bir kadın mı ?
