artık ayrıldığımıza göre anlatabilirim.
dershane döneminde kız arkadaşımla sınıfta güya test çözüyorduk.(aslında yiyişiyorduk) o sırada cırt diye bi ses geldi. sesin gelmesi ile kızın dışarı fırlaması bir oldu. "x hadi gel sigara içelim daraldım yaa" dedi. ben o pis kokunun etkisiyle kendimi dışarı atıp "aynen aşkım yaa ben de daraldım" dedim. kötülüğünü yüzüne vurmadım. vurmadık da ne oldu sanki? iyilikten mi bildi aq çocuğu! akşam akşam beni sinir etti yaa! bunu 13 kişiye anlatacam aq!
günlerce, gecelerce düşündüm bu meseleyi. ciddi ağır işsizim çünkü. sonra şuna kanaat getirdim ki benim ponçik, yakışıklı, bir o kadar da zeka pıtırcığı sevgilim aynı zamanda öyle bir çakal ki; ya sessizce osuruyor ya da osurmak için gürültülü zamanları kolluyor. kokulu olduğunu sessiz olmasından tahmin edip hemen lokasyon değiştiriyor. yoksa kaz gibi yemek yiyen adamın osurmaması mümkün değil.
hiç taşa da mı oturmadın be adam? ayaklarından hiç mi soğuk almadın? pantolonlar poponda durmuyo' hiç mi belinden üşütmedin?
işsizim olm ben bunların hepsini düşündüm. osurmayan sevgili ağır çakaldır arkadaşlar, kesin bilgi.
