platoniklerde de algılanan koku, denedim oldu.
herkes için değişen bu koku, tarafımca bu yaz sıcağında bile; aşırı seyreltik, hiç bir iticiliği olmayan ter kokusuyla, çiçek böcek andıran bilimum doğal ve tatlı kokuların karışımıdır.
gözlerimi dinlendirirken böö yapmak için yaklaşan platonik yengeniz kokusundan tespit edilmiş ama yine de bö yapması beklenmiştir ve bö gerçekleştiğinde korkmuşçasına şaşırmış taklidi yapılmıştır; çünkü tabii ki fark edilip de akabinde reddedilme korkusuylan "geldiğini kokundan anladım ki ihihi" denememiştir. "bak senin kokunu bilem biliyom ona göre" sevinci, kabız ama haklı kuruntularla baskılanmıştır.
büyunun ta kendisidir. aşık eder soludukca daha bi bağımlı olunur.. sımsıcaktir, hele o boyunun yanına kıvrilip kokluyorsan koynunu.. en huzurlu ana ermişsiniz demektir..
hacılar ben anlayamıyorum bunu ya. Her insanın ayrı kokusumu var şimdi. Parfümden başka bişey kokmuyo insanlardan aga. O da sıkarlarsa. Onu da geçtim heryerimi kızarana kadar keseleyip kokladım kokan şey hacışakir zeytinyağı özü oldu. Yani bi kendimi koklayabiliydum deneyim bi dedim ama ben ten kokusu alamıyrm işte ya. Sevgili kokusu dediğin şey avonun bir parfümü benim için malesef. Çok üzülüyorum çok.
ilişkinin ilk zamanlarıydı. sınavlarımız dolayısıyla fazla görüşemiyoduk. yeni yeni düşüyodu aşk tomurcukları içimize,hani kıpır kıpır hissedersin o aklına gelince salak salak gülmeye başlarsın mutlu olmak için onu düşünürsün falan ya, hah işte tam o evredeyiz. hiç unutmuyorum parfumunun kokusunu belki de ilk omzuna yaslandığımda o kokuyu aldığım için ilk beni öptüğünde sadece dudakları değil o kokuyla da sarhoş olduğum için. bilmiyorum tam olarak ama sınavlar yüzünden görüşemediğimiz günlerde hiç abartmıyorum burnuma sürekli o koku geliyodu. sayısalcı kafam mantıklı bi şeyler bulmaya çalıştı ama boş...
eter gibi bir şey duyduğun anda bayılırsın, gözlerin gider. bazen o kokuyu duymak istemezsin çünkü ayık olman gerekir, yanındayken koklayamazsın. bazen koklamak istersin ama yanında değildir. velhasıl koku değildir o başka bir şeydir.
insanın uyumaya yakın daha da özlediği, sanki kokusu ona bi terapi ya da belki alkol veya afyon gibi geliyormuş etkisi yaratan, dünyada bulunmayacak en muhteşem kokudur. bir kez alışırsanız o kokuya ki alışmanın yolu sevmekten, kalbinizin en derinine o'nu yerleştirmekten geçer, bir daha o koku olmadan huzuru tadamazsınız. koku insanın en çabuk hatırlamasını sağlayan, duyulduğu anda bir daha unutulmayan bir duyudur. birini sevdiğinizde onu kokusuyla kazırsınız aklınıza ve o sevgi kalbinizde yeşeren bir duygudur. birini sevmek kolay iş değildir doğrusu. ama o zoru başarınca, onun kokusu size dünyadaki başka her şeyi unutturacak bir ilaçtır. sevgilinin kokusu bir parfüm kokusuyla özdeşemez, hiçbir şekilde yapay bir kokuya hapsedilemez. o'nun hemen boynunda, kulağının alt kısmına denk gelen yerde olan kokudur sevgilinin kokusu. herkes de duyamaz, neden bilmem. ama duyan da bir daha unutamaz. sevgilinin kokusu başkadır, dünyalara değişilmez.
Burunla bütünleşen kokudur kendileri. Zaman zaman hiç olmadık anlarda hissedersiniz o kokuyu. Sevgiliyken çok mutlu eden, ayrıyken süründüren bir kokudur o koku.
şu anda ben solumadığım için umrumda değildir. pörblans mıdır her ne dalga ise hababam o parfümden alır dururdumç herhalde saf hali leş gibi kokuyordu, o yüzden parfüme dayanıyordu. nasıl olsa ben alıyorum, beleş buldun sık anasını satayım oh!
ama fena sayılmazdı, avrad olsun da çamurdan olsun hiç fark yapmaz.
