3 seneyi geçirdiğiniz bi insan tarafından sevilmediğini anlamak bok gibidir.O 3 senede ne anılar birikmiştir ve cidden o anılar insanın içini acıtır,araya mesafeler girmiştir,kıskançlık,güvensizlik girmiştir ve artık hiç birşey eskisi gibi değildir ilgisizlik,birbirini takmama,gün içinde arayıp sormamalar başlamıştır.geceden geceye akla gelir yaşananlar.kopmak istemeseniz de kopmak zorundasınızdır.berbattır.
ilk başta size umut verip te sonra sen beni çok sıkıyorsun diyen kızla aynıdır. belki gerçekten sevgisi bitmiş kız, sevgilisine gerçekleri söyler ve ayrılırlar. ama böyle olmayan durumlarda insan delirir, ne yapacağını bilmez. siz onu köpek gibi sevmektesinizdir ama o istemiyordur. hergün 1 dakika görebilmek için evinin önüne gidersiniz acaba bir umut diye beklersiniz ama allah kahretsin ki o kısa bir süre sonra sizden nefret etmeye başlayacaktır. acı ama gerçek böyle durumlarda ama ile başlayan cümleler duyuyorsanız size tekmeyi basmadan kızla ilişkinizi sizin bitirmeniz iyi olacaktır. en azından o sizden ayrıldığında acı çekmekten kurtulursunuz. sevgiliyken sana sevgim bitti deyip ayrılanlarla beni çok sıkıyorsun bu iş olmaz diye daha sevgili olamadan hevesinizi kursağınızda bırakan kızlar aynıdır. kaçın kurtulun böylelerinden lakin seviyorsanız eğer benim gibi size ne söylesem boş. sahibine itaat eden bir köpek gibi ağzından çıkacak her cümleye bakmak ne acı.
evlat acısı gibi koyar o an size. ama yapacak bir şey yoktur. siz de onu umursamamalısınızdır. kendi aklı kendi kararıdır. acıdan ölecek duruma gelebilirsiniz, sürekli elinizde telefon ondan mesaj ya da çağrı beklersiniz ama beklenen hiçbir zaman olmayacaktır.
varlığınız onu mutlu etmez artik, yetmezsiniz ona. eskiden sizde sevdiği ne varsa artik eleştirir. beraberken yüzünüze bakmaz eskisi gibi, sık sık uzaklara dalar gözü, sıkılır yaninizda. gelecekle ilgili konusmaya başlayınca gerilir. her firsatta size dokunan sarilan öpen insan dokunmasa aylarca özlemez. kaçar sizden. sanki gidicem desen hatta baskasi var desen koymaz ona, rahatlar belkide. her sözünüz batar. çok can yakar bu durum. hele bir de yıllarca sizi deli gibi sevmis insansa bu ölmek istersiniz daha kötüsünü yaşamamak, bitti dediğini duymamak için.
anladıktan sonra hala ilişkiyi kurtarmaya çalışıyorsanız hiç bir şeyin eskisi gibi olmayacağını kabul etmeniz gerekir. aksi takdirde çok büyük hayal kırıklığı yaşayıp, götü başı dağıtırsınız.
çekip gidilmesi gereken andır. zira o kişi sizi sevmediği halde hala ayrılamıyorsa, bu size değer verdiğinin göstergesidir ve mutsuzluğu göze almıştır. yoksa bir insan neden sevmediği insana katlansın.
fakat siz bunu bile bile ayrılmıyorsarsanız hala, bu bencilliktir ve sizin de karşı tarafı suçlamaya pek de hakkınız kalmamıştır.
çok çok çok zordur belki ama bu durum da isterseniz nefesiniz kesilsin, isterseniz kalbinize kazık saplamak isteyin, çekip gitmelisiniz. ölecekseniz gururunuzla ölmelisiniz ki ölmeyeceksiniz maalesef..
nefes almak için tekrar ciğerlerinize ihtiyaç duymaya başladığınızı anladığınız andır.
çünkü evvelde onun ruhu, gülüşü, dokunuşu ile nefes alırken bir anda bunlardan yoksun kaldığınızı anladığınızda başlar.
ciğerleriniz yanmaya başlar. aynı suda boğulmak gibi. yavaş yavaş yanar. sonra artar sürekli. içinize sizin istemediğiniz bir hava dolar. kavrulmaya başlar ciğerler.
damarlarınızda ki kan çok öncelerde vazgeçti oksijen'den. o artık sevgilinin kokusunu istiyor. oksijen yakıyor içinizi. kan boş havayı taşımak istemiyor. "o" diyor başka birşey demiyor. ve her boğulmanın sonucu gibi bu boğulmada da ölüyorsunuz. içinizde istemediğiniz birşeyle.
en kötüsü değildir, yani ilişkinin bitiş evrelerinde ilk anlaşılan bu olursa bir umut vardır. neticede ona küçük süprizler yaparak kendinizi sevdirebilirsiniz ama çok koyar ayrı konu.
ne kadar zordur sen bulutların üzerindeyken öğrenilen bu an.. Sanki hızlıca düşen bir yağmur damlası gibi yere çakılırsın. Oysa sen onu ne kadar da çok seviyordun. Bak hep mutluluk getiren şimdi nasılda bir acı getirdi yüreğine..
eskiden severek yaptıgı seyleri seni eve bırakmak ,sabahları uyandırmak gibi artık bir görevmiş gibi,zoraki yaptıgını hissettiginiz andır.kalkıp gitmeniz gereken bir kavga sonrasında gitmenize izin verdigi andır ayrıca ve siz hala seviyorsanız canınız cok yanar.
daha önce anlamlandıramadığın abuk hareketlerini tek tek düşünüp "vay adi bu yüzden böyle yapmış demek,taa o zamandan beni sevmekten vazgeçmiş" dediğin andır. deli gibi düşünüp dursan da nafile ,sevilmediğine mi yanarsın sevildiğini sandığın günlerde sevgilinden beklemediğin mal hareketleri gördüğüne mi bilemicem.
Yıkıldığın hatta içinin paramparça olduğu andır. O an ömürden ömür çalar sanki o an yirmi yılmış gibi gelir. azıcıkta yaşlandırır insanı mantalite olarak.
