iki yıl önce gerçekleşmiştir. En son eylül ayında ziyaret ettim mezarını. bir daha gitmedim. Bundan sonra da hiç gitmem zaten. Varlığı zarar değildi ama yokluğu zarar oldu. Başıma çok büyük dertler açtı. ahh zeynep ahh, mekânın cennet ola.
sevgili intihar ettiyse, kendisinden müzdarip insanın barış manço dan gülbebeğim dinlememesi gereken durum. mazallah sonsuz bir intihar zinciri başlatarak insanlığın sonunu getirebilir.
ek: ben mi öldürdüm lan? beni niye eksiliyorsun? siz de ölmeyin diye uyardım alt tarafı.
insan bunu düşününce sevmekten korkuyor bazen o beklediğin gelecek ve senin ellerinden kayıp gidecek, dayanılmaz bir acı. ya onun peşinden gidersin yada onun için birşeyler yaparsın. düşünmesi bile kötüyken yaşamak, perişan olmak ölü olmak.
sadece o değil, geleceğin ve geçmişin de ölür. çevrendeki her şey ölür. nefes alışın sadece hayatta tutar seni. yoksa onunda tadı yoktur. allah kimseye yaşatmasın. yaşayanlara da sabır versin.
Hayatta her şeye alışıldığı gibi, zamanla ve çok acı çekerek alışılabilecek şey.
Başınıza gelebilecek en kötü şey olduğunu düşünürsünüz. Ama geçer zamanla.
hayatın nankörlüğüdür. sen sırf ilerde onu rahat ettirmek için senelerce durmadan usanmadan çalış, çabala. hayatına bir anlam getirmesini, mutluluğu getirmesini bekle ondan sonra sebepsiz bir nedenle o göçüp gitsin. nerde adalet?
ilk aşkım yanı cocukluk askım olmustu orta okuldaydım o zaman cok buyuk tramvadır ınsan omru ıcın hala gozlerı gıtmez gozlerımden her gözden onu ararsın mesala ben ondan sonra hıc bır mavi göze bakamadım birdaha kimse bilmez ama aklıma geldikçe hala ağlarım çevremde hıc bır sekılde mavı gozlu kımse olmaz sevgili de olsa arkadasta olsa ondan sonra hıc bır mavı goze bakamadım bu yazıyı yazarken de gözlerim doldu.safdı masumdu en güzeliydi sanırım cocukluk askı olması da cok etkıledı benı
