sevgililer günü

alışveriş çılgınlığı.

An itibariyle Özel bir bankanın telefonuma "Bu yıl da sevgililer günü hediyeniz filanca bankasından" şeklinde reklam yaparken gururumu incitmesiyle benim için gitgide nefret ögesine dönüşen gündür. Burdan böyle dümdüz 15 Şubat'a geçiliyor mu?

Subat ayının cernobılıdır.

Sevgililer için tasarlanmiş, kökeni hediye alıp vermeye dayanan, en Sevmediğim günlerden bir tanesidir.

Kızlar bayılır bu özel güne. Pek bi romantik gelir onlara neden? çünkü illa özel birşey yapılacaktir onlar icin bilirler bunu. Önce yemeğe çıkılır, sözde romantik mekanlara gidilir, çiçekler böcekler taktim edilir, hediyeler verilir.

saf kızım benim dört gözle beklediğin o gün varya sırf ekonomiye can vermek için uydurulmuş diğer günlerden hicbir farki olmayan sikimsonik bir gündür. Yukarda saydıklarımı yaşamak için sevgililer gününe ihtiyacın varsa zaten bırak o ilişkiyi. Bunlar zaten arada sırada yapilması gereken rutin şeyler.

Ha ben kendi sevgilime bunları anlatabiliyormuyum? Tabiki anlatamiyorum. Belki buralara yolu düşerde şu yazdıklarımı okur ve beni bu saçma gün icin bunaltmaktan vazgeçer.
Bir insan sevgililer günü geliyor diye stres olurmu? Ben oluyorum arkadaş.

(bkz: gereksiz günler listesi) sevgilim olsa da bayram tadında kutlamak biraz mantıksız geliyor, odunluktan v.s. değil yani maksadını aşan durumlardan ötürü gerek duymuyorum. halden anlamayan kızlar çok ülkede, maksat sadece sevgili olduğun için bu günü sevmek değil hediye olarak aşırı şeyler istemeleri genelde. düşünmen yeter diyen kız rast gelmedi daha...

anlamlandıramadığım olay. Yani 1 ay öncesinden abicim koca 1 ay millet bi reklamlar bi kampanyalar bi planlar. Bi durdurun ya. Ne günmüş be diyesim geliyor bi de biz ne dertsiz tasasız milletmişiz. Önceden derdim kutlamak isteyen kutlar banane diye de şimdi tümünden hepsine ağır bir sitem içindeyiz. Lütfen kutlayın ama abartmayın,abarttırmayın. Basit bi söylem olmasın diye susuyordum amma billahi de daha önemli dertlerimiz var.

antikapitalist çevrelerce kutlanma amacının ticarileştiğine değil de, icadının ticari bir amaç uğruna olduğuna inanılan.

5 sene evvel; birkaç erkek dışarı çıkıp shitfaced olana kadar sarhoş olup zamparalık yoluna adanmış bir başarısızlıktı,
4 sene evvel; sevgiliden gectim sozlugu sectim zirvesinde yazıları tanıdık simaları çok yeni dostlardı,
3 sene evvel; hayatımın kadınını bulmuş olmaktı, mutluluktu,
2 sene evvel; hayatımın kadınını özlemekti, onu tamamen kaybetme korkusuydu,
1 sene evvel; yalnızlıktı, onsuzluktu, uzaklıktı, bunalımdı.**
bu sene. kim bilir?

http://www.youtube.com/watch?v=f4dzzv81X9w

olan düşünsün bu sene kafa rahat dedirten gün.

Allah babalar gününü babasız, anneler gününü annesiz geçirtmesin, 14 Şubat önemli değil.

Diğer tüm özel günler gibi gereksiz ve aslında hiç de özel olmayan gündür. Lan bu senin sevgilin di mi ? Niye onu milyonlarca insanın kutladığı bir günde mutlu etmek isteyesin ki? Hiç de özel değil o zaman.

boş geçirmeyin, okuyup öğrenin:

http://playboyokulu.blogcu.com/

amerikanın oyunu hep.

elimizden geldiği kadar kutlayacağımız aktivite.

tamamen ticari amaçla oluşturulmuş uyduruk gün.

Resmi Tatil olaydı işte o zaman bir anlamı olurdu.

zaten bugüne kadar pek sevgilim olmadı, bundan sonra da pek olacağını sanmıyorum. bugüne kadar hiç bir sevgililer gününe de sevgili sahibi birisi olarak girmedim. hayatımın değişik dönemlerinde değişik insanlara aynı şekilde aşık olurken onlar bana el sallamakla yetindikleri için hayatta başarılar deyip ayrıldım.

gariptir, şu an sevgilim var ama ona aşık değilim. ne çelişki. aşk uzun uzadıya saatlerce tartışılacak bir kavram. o yüzden bu pasajı es geçiyorum. neyse efendim 15 gündür sahip olduğum ilişkim sevgililer gününde bir hediye gerektiriyor. hatta bazen sevgililer gününde hediyesini alıp kıçıma tekmeyi basacağından korkuyorum. (lan ?) pek zannetmiyorum aslında ama var öyle bir ihtimal. öyle ya her şey insanlar için...

uzun lafın kısası sevgililer gününde nereye gidileceğini, ne yapılacağını, ne hediye alınacağını hiç bilmiyorum. kusasım geliyor, sadece stres veriyor bana hediye merakı ama istiyor eminim.

sevgilisi olmayan arkadaşlarıma da diyorum ki: yerinizde olmak isterdim...

bugünü çıkaran kimse bulunmalı ve o malum soru yöneltilmelidir. kutlasan bir dert kutlamasan bir dert.

kapitalizmin piyasayı canlandırmak için uydurduğu herhangi bir gün. Ne la bu sevgililer günü, anneler günü, babalar günü şler biraz daha kötüye gitmeye başlasa kuzenler günü felan da yapacaklar.

sevgililerin uzak durması gereken gündür. zira fazlasıyla boku çıkarılmıştır.

kapitalist dünyanın insanları en zayıf yerlerinden vurduğu bir gündür. biz de bu güne kanıyoruz ve paralarımızı bayılıyoruz ya hediyelere, anlam veremiyorum. normal şartlarda 2-3 tl olan tek kırmızı gül o gün 3-4 katı oluyor.
kutlamayalım arkadaşlar, kapitalizmin ekmeğine kaymak sürmeyelim. sevdiceğimizin dudağına bir buse konduralım, yeter. zaten bununla yetinmeyen sevdiceği de değiştirin gitsin. ileride hiçbir şeyle yetinmez o kişi.

" 14 şubat sevgililer günü türk gençliğinin amerikan özentisi bir uzantısının pek bir meraklısı olduğu gün.

aslı hristiyan dininde aziz valentin´in sevgi için ölümü üzerine kutsal gün ilan edilmiştir. milattan sonra 496 yılından 1969 yılına kadar tatil günüydü. 1969 yılında hristiyanlar için tatil günü olan 14 şubat´ı "normal iş günü yapan" papa 6 ıncı paul´dü.

bugün batı dillerinde "sevgililer günü" olarak değil valentine´s day" valentin´in günü olarak bilinir. sözümona sevgililer kutlasın diyedir. falan filan.

ve... ne diyor aziz nesin;

"belki sıkıca sarılabileceğimiz bir sevgilimiz olmadı, belki yalnızız. ama bilinsin ki, adam gibi sevdiğimizdendir yalnızlığımız."

Sevgilisi olmayanlar icin huzunlu gecer. Hatta bazilari olayi abartip sirf o gun yalniz olmamak icin sevgili aramaya baslar.

Kapitalizmin sana sunduğu, sapık gibi alış veriş yapılan boktan bir gündür. Hem sonuçta şu an birlikte zaman geçirdiğin insanı ayrıldığında belki de lanet ederek hatırlayacaksın. Sadece söylemek istedim ..

sevdiği uzakta olanlar için buruk geçecek olan gündür.

29 Şubat'a kaydırılması gereken gün.

En azından dört senede bir yaşarız bu işkenceyi.*