Sevgili karşıtı olmamın sebeplerinden biri de bu. Ben tüketmeyi sevmem, hem sevgimi hem de "geleceğim adına ne yaptım yaptım şimdi, o zamandayım" dediğim zamanı.
Kafa dinlemek istersin, her hareketi batmaya başlar, konuştuklarını dinlemek istemezsin. O da bunların az çok farkındadır aslında. Ayrıldığında mutlu olacağını, kafanın rahatlayacağını düşünürsün. Tabi, uzun süreli bir ilişki üzerine konuşuyorum.
Ayrıldığınızda neler olabileceğini düşünürsün. Onu küçük bir ihtimal de olsa, başkasının yanında görebileceğin aklına gelir. işte bu noktada, kafa sikilir. Ne yapacağını bilemezsin. Kendine de karşıdakine de işkence yapmaya devam etmek zorunda kalırsın. Diyemezsin ona da; ayrılalım ama başkasıyla olma diye. Öylece durursun. Hem üzer hem de üzülürsün...
