sevgiliyi yeterince tanımadan çıkanların başına gelen genel bir hadisedir. cicim ayları geçtikten sonra aslında çıkmadan önce abarttığınız insanı tanımaya başlarsınız, şansınız varsa ona yüklediğiniz tüm özellikler zaten vardır hatta belki daha fazlası.. böylece hayal kırıklığı olmaz ilişki tüm güzelliğiyle devam eder. ama ona yüklediğiniz özelliklerin tersini gördükçe soğuma başlar. bazı çevrelerde "soğumak" kelimesi hakaret gibi algılanıyor ama bence hissedilen aynen bu,büyük hayal kırıklıkları ve ayrılığa doğru sancılı bir yol.
belki de birini iyice tanıyıp çıkmak uzun zaman alıyor, heyecanlı değil ama yeterince tanımadan çıkıp sürekli hayal kırıklığına uğramak daha da kötü. sevgilinin kendisinden soğunduğunu hissetmesi ve buna neden olan şeylerin aslında tamamen kendisi olduğunu söyleyememek de cabası.
kanımca nedeni canım, cicim aylarının geçip, sevgilinin gerçekten kim olduğunu tanımaya başlamaktır. bir süre içe atılır olumsuzluklar, ona söylemessiniz haloldu dersiniz ama her gece düşünürsünüz.. yavaş yavaş da sevginizden parçalar dökülmeye başlar siz farkında olmadan ve sonunda ayrılmak isteyecek kadar soğursunuz çünkü diğer türlü daha fazla dayanamassınız.
sevgilinizin eski sevgilisini becerdiğinin öğrenilmesidir. becerdiği kızın da çok yakın sınıf arkadaşınız olduğunu öğrendiniz mi tamamdır. inanmayabilirsiniz. bunu yapan melek gibi sevgiliniz midir? size dokunmaya kıyamayan? güvendiğiniz? inandığınız? tanıdığınız? bildiğiniz? sevdiğiniz? öyledir. kendisi de söyler nihayet. sarhoştum der. aklım başımda değildi der. seni seviyorum der. hiç bir şey demezsiniz. sözcükler özgürleşemez. boğazınızda düğüm olur ve hıçkırıklara dönüşür. yine de tek laf etmezsiniz. gözlerinizin dolduğunu görmesin diye çekip giderken sonunda ağlarsınız. sonra o anlar geldikçe içiniz acır. tiksinirsiniz ikisinden de. sabır dersiniz.. hala birine güvenebildiğinize küfrederek.. sabır..
sevginin bittiği anlamına gelir. insan bu gerçekten kaçmaya çalışır ama bu böyledir. Adına da "soğumak" denir. Ara verilir sonra özlenir tekrar bir araya gelinir tekrar soğunur... (bkz: gider bu)
"güzel olan sevgili değildir, sevgili olan güzeldir" der tolstoy.
siz onun peşinden aylarca koşarsınız, kafanızda hayaller kurarsınız, rüyalarda hep onu görürsünüz. her şarkı onu akla getirir, baktığınız her yerde onu görürsünüz.
tesadüfler olmaya başlar . bir yere telefon açarsınız iyi günler ben ..... nasıl yardımcı olabilirim der. aa onun isminden dersiniz.
televizyonu açarsınız , iyi akşamlar ben ..... diye başlar haber spikeri.
yolda yürürsünüz sabah , bir kadın pencereden yoldaki kızına bağırmaktadır ............
her yerde o vardır, telefon elinizde bir sağa, bir sola gider. yemeğe oturusunuz elinizdeki kaşıkta bile onu görürsünüz. arkadaşınız size bir şeyler anlatıyordur , siz onu düşünürsünüz.
sonra, mum söner, sabah olur, ne derseniz deyin işte ona, olan olur . kel görünür,
zaten bir ilişki de her zaman , ama her zaman bir taraf daha fazla sevmiştir. her zaman bu vardır .
yoksa ferhat dağı delerken, şirin neden sarayını bırakıp, ferhat a gitmedi.
yada dinsel açıdan anlaşılmasın sakın , hz yusuf u seven , züleyha , her şeyini bırakıp gittiğinde, kocasını, şanını, namusunu hatta , yusuf ona bakmadı.
oysa daha bir kaç gün önce sürekli hayalini kurduğunuz, yanındayken bile özlediğiniz o kişi artık sizin için ağır ağır yok olmaktadır.
sevgiliden soğursunuz , özellikle eğer onu ağda yaparken görürseniz, onu traş olurken görürseniz,
lavaboda öyle kılları bıraktığını . artık yapacak hiçbir şey kalmadı gibi gelir , çünkü artık ne ilk öpücüğün tadı vardır . nede ilk el ele tutuşmanın .
insan çünkü hep daha fazlasını ister , hep daha fazlasını. ve yetmez .
gelelim asıl konuya , sevgiliden soğunulur evet: çünkü , ben onu seviyorum diyen kişi, aslında kendisini seviyodur. aşığım diyen kişi kendisine aşıktır . elbette kendisinden soğumamıştır . o artık onun egosunu tatmin etmiyodur.
insan annesini annesi olduğu için sever , babasını babası olduğu için kardeşini bu böyle gider. bir başkasını seviyorsa , yabancı birisini , aşk vardır. ama o sadece
yine kendisini idare edene kadar .
