gafil avlandığın ilk defadan sonra devamı tamamen kendi hatandır. ya terkedeceksin ya da uyurken elini kolunu bağlayıp sen de döveceksin. üzerinde devam eden bir eylem haline gelirse tek sorumlusu kendinsin.
eziklik değildir, mahcup olmasıdır insanın kendi kendine, ben bu adamı mı sevmişim demesidir.
yaşanan yıllar geçer gözünün önünden o bir tokatla, çiçeklerle kapına geldiği günler, yorulmayasın diye seni fakulteden eve kadar sırtında taşıdığı günler. ikinci tokatta daha bir kararır gözün tanımazsın karşındaki adamı, saçlarını okşayan adamın elleriyle aynı olamaz dersin o değil, belki bu aşama biraz ezikliktir. taa ki burnundan kanlar akmaya başlar, ağzna tadı gelir biraz tuzlu göz yaşına karışmış.
karşılık veremezsin öyle ben olsam kafasını gözünü kırardım demeye benzemez, kıpırdamaz elin ayağın.
bakarsın buz gibi, ağzından akan kanlarla sevginde aksın istersin, yakan bedensel acı değildir, ruhun yanar.
bazı kızların hoşlandığı hadisedir. *
-aysuuu volkan bana vurduu bakk kolum mosmorr off çok güzeldi yaa
-ay nası vurmuşş keşke benimde bana böyle vuran bi sevgilim olsaydı yaa..
dışardan bakıldığında asla tahammül edilmeyecek bir şey olarak görülse de yaşandığında sineye çekilen zamanların olabileceği olaydır. eziklikse eziklik. ama olabiliyor.
tez vakitte arkadaşa, kardeşe, kuzene haber verilip karşılığının verilmesi gereken durumdur. ben yaradılış olarak daha güçlüyüm döverim zihniyetine sahip olan kişiye bir elin nesi var iki elin sesi var *** atasözü hatırlatılmalıdır.
olması gereken bir durumdur, malum sevgili dediğin senin gururundur senin olmadığın yerlerdeki vitrinindir ve senin mizacına uymayan bir hareket yapmsı durumunda başka yöntemler işe yaramıyorsa dövülmesi gerekir. kendim için söyleyeyim, ben sevgilime şiddet uygulamış biriyimdir, yine olsa yine yaparım. *
aşkı "hard" yaşayan bünyeler için sıradan durumdur. var mıdır böylesi? elbet ki var!
caaanım memleketimin ağa dizileri ile büyümüş genç kızları, "godumu oturtan haşin erkek" hayaline fazlaca kendini kaptırmış olduğundan, kahvede taş çaldı diye ıstakaya oturtulan yiğit(!) delikanlılarımızın hırpalamalarını, tartaklamalarını orgazm zevki duyarak yaşamaktadır.
erkeğin kıza attığı dayağın erkek için hoş olmadığı, eğer dayağı atan kız ise yine erkek için hiç de hoş olmadığı, "her iki ucu da .oklu değnek" diye tabir ettiğim olaydır...
bir tokat iner yüzüne. ne yapacağını şaşırırsın. arkana bakmadan çekip gitmek istersin, kolundan tutar. "alt tarafı bir tokattı, seni sevdiğim için yaptım" der. "büyütme..." içinde büyüyen öfkeyi, nefreti, onu parçalama isteğini bir kenara bırakır sadece "beni rahat bırak. bir daha asla karşıma çıkma!" dersin. demelisin! çünkü bir şeyin ilkini kabullenince gerisi gelir. bir tokatla başlar, tekmeyle sürer, beyin travmasıyla sona erer. sevdiğin için bile olsa bu rezilliğe bir kez boyun eğersen, gerisi gelecektir...
eğer "sevgili" gerçekten seviliyorsa, büyük bir hayal kırıklığı ve acı veren bir durum olur. zaten sevmediği bir adamla birlikte ise kişi dayağı hak etmiştir*. şaka bir yana her toplumda görülebilecek bir durumdur bu. aşırı sahiplenmenin, kıskançlığın bazen ruhsal bozukluğun yaptırdığı eylem. hiç bir şeyin bunu haklı çıkarmayacağı gibi yapandan koşar adım uzaklaşmak gerekmektedir. fakat sevgiliden dayak yemek durumu onun ruhsal bozukluğundan kaynaklanıyorsa bu ondan kolay kurtulamayacağınız anlamı da taşır ki bu nedenle birlikte olunacak kişi iyi tanınmalıdır. ha ne kadar uzun zaman tanısak da bir gün başka bir yanını öğrenebiliriz orası ayrı. ilk başta çok anlayışlı olan sevgili daha sonra bambaşka birine dönüşebilir.
ilk tokat belki sonrasında gelen özür ile affedilir fakat yapılan büyük bir yanlıştır. tekrarı olacaktır, bir kere kalkan o el bir daha kalkmakta tereddüt etmeyecektir.bu nedenle ne kadar çok sevilsede ayrılık en iyi çözümdür. bir anda her şeyi bitirmek istenmiyorsa karşı tarafa bir daha olması durumunda kaybetmenin ne demek olduğunu anlaması için uzun zaman ayrı kalkamakda iyi bir çözüm olabilir.
velhasılıkelam sevgiliyi iyi tanımalı, saygı duymalı ve saygı duyması gerektiği en baştan empoze edilmeli. onun sizin sahibi değil sevgilisi olduğunu ilk başlarda benimsediğinin bilinmesi gerekir. dayak kimden yenirse yensin acı verir.sokakta bir başkasından dayak yeseniz vücudunuzda bir kaç yeriniz acır belki fakat sevgiliden yenen dayak kalbi acıtır, kolunuzu değil kalbinizi kırar.kol kırığı geçer fakat kalp kırığı tamir edilemez. affederseniz affettiğinizi sanıyorsunuzdur sadece..
eger dayak atan ya da dayak yiyenlerden biri unlu ise potansiyel manset ya da direkt 3. sayfa haberi.
eger iki taraf da unsuzse dayagin siddetine bagli olarak potansiyel 3. sayfa haberi.
eger iki taraf da unluyse direkt manset.
olayda odaklanılması gereken mevzu sevgili değil dayak mevzuudur. dayak kimseye yakışmaz. atana dahil. bu şartlar altında hiçbir şekilde yaşanmaması temenni edieln durumdur.
kimi erkekler ki bu gruba bende giriyorum, eğer seviyorlarsa asla taviz vermezler, buna şöylede diyebiliriz, ben sevecem, değer verecem, uğruna karakterimden bile taviz verecem, hayatımı sevgilime göre yaşayacam, sevdiğim bana yanlış yapacak, dövmem! kemiklerini kırarım.
güzel memleketimin, güzel insanlarına has bir durumdur. klasik ham, yobaz, cahil insan davranışıdır. başına gelen birey yapabilirse önce sebebini kendine sormalı. çünkü bir yerlerde bir yanlış yapmıştır. aslında hayatta genel olarak insanlar güzel ve müspet olayları sahiplenirler ama menfi bir durum veya olay ile karşılaşıldığında kendine ''nerede hata yaptım'' diye sormak yerine , suçlu arayarak olaydan sıyrılmaya çalışır ama hayat farklı bir zamanda benzer olayı tekrar yaşatır ona, ta ki sorunun özünü bulana kadar.
