için çekilir önce. ne yani şimdi onun sesini duyamayacak mıyım? sorusu kulaklarında çınlar. en acıklı aşk şarkıları dinlersin. nefes kesilmeleri yaşarsın. öldüğünü sanırsın ama ölmediğinin gerçekliğiyle güreşirsin. sonra vücudun yorgun düşer. çocukken yediğin dayak sonrası gibi uykuya dalarsın. bedenin yumuşacık olur. uyanırsın, önce nötr vaziyette bi' süre yaşarsın. sonra bedenin güçlenir, aynı kısır döngü tekrar başlar. bedenin yorgun düşer, uyursun. dinlenir, tekrar yorulursun. ta ki biri karşına çıkar, çıkan da ''ıssız adam alper'' profiliyse ''altın vuruş''unu yapar yaşayan bir ölü olursun.
ilk sevgiliden ayrılık çok can yakabilir fakat daha sonraları er kişiyi duygusuz bir varlığı dönüştürür bu yaşanılan. bir ayı geçmez yenisini bulmak, unutmak... ikinci sevgili daha değişik gelir insanın gözüne, daha çok sevecekmiş gibi bakar adeta ama o da bırakıp gider seni. gün gelir tek sevgilin kendi bedenin olur şu hayatta.
zaman geçer unutan olursunuz. bu sefer de hayatınızın düzene girdiğini görür. ben seni unutmadım der. içinizden tüm küfürleri edersiniz. içinizden ama, zira dışından küfür etmek ayıptır.
telefona fazlasıyla yapışma isteği doğurur. her çaldığında 'acaba' diyerek bakılır ve eğer istenen kişi değilse cevaplamadan fırlatılır bir kenara. acılıdır, ağrılıdır. en zoruda alışkanlık kısımlarıdır. en güzel çözümü o şehirden uzaklaşmaktır. yoksa girdiğiniz dükkan, oturduğunuz cafe, baktığınız vitrin, bastığınız taş bile onu hatırlatır durur. sevginin boyutuna bağlı olarak bu etkiler çoğalabilir. ama karar bir kez verilir ve o karardan dönülmemelidir. dönülme ihtimali olan karar verilmemelidir.
aslında ayrılığın en zor kısmı geceyarılarıdır. çünkü yalnız kalırsınız kendinizle gökteki binlerce yıldız gibi. istemeseniz de aklınızın kapısını çalmadan girer içeri o yeşil, o mavi gözler. siz susturmaya çalışsanızda devamlı konuşmaya başlar iç konuşmalar.
kim haklı kim haksız.
halbuki çoğu konuşmalarda tek bir bakış açısına sahiptir konuşanlar. sadece kendini haklı görüp ayrıldığınız kişinin kötülüklerini sunan bakışlarımız. düşünülen için değil de düşünen içindir bu sancılar.
10 gün olmuştur... "böyle mutlu olurmuyum bilmiyorum ama bitirelim" demiştir sevdiceğin telefondaki o hiç tanımadığın sesi... 2 gün iyi, 2 gün çok kötü, 1 gün iyi, 1 gün hissiz, 7. gün gündüz iyi gece yerlerdesindir. kahve içmişsindir, uykun kaçmıştır. şaraba yönelirsin yarısını sevdicekle tüketmişsindir. kendine bakarsın, manzara hiçte iç açıcı değildir.. sallanırsın sallanırsın, tek duan yıkılmamaktır. gözlerinle eskitmişsindir telefonun ekranını görmeye değer tek bir ışık yoktur.. ağlarsın, ne acıdan ne kahırdan ne de ayrılıktan değil gecenin dördünde bu halde olduğun için, çaresizlikten ağlarsın.. gün doğar, yorgun bitap uykuya dalarsın.. rüyalarında hala sevgilindir, eskimemiştir.. uyanmak istemezsin...
biraz önce, bir kez daha gerçekleşen ve bir kez daha yaşadığım durumdur. eh artık ne yapalım, her son aslında yeni bir başlangıçtır. ilerleyen günlerde artık bağımsız olmanın verdiği rahatlık mı yoksa düşülecek boşluk mu üstün gelecek göreceğiz. bugüne kadar daha çok o rahatlık durumunu yaşamış birisi olarak, yine aynısı olsa iyi olur.
"içim acıyor"u yaşarsınız kişi erkekse yemeği ağzına sürmez, kızsa ne bulsa yer *
bütün günü yatakta geçirirsiniz hiç bir şey umrunuzda olmaz onun dışında
tanımadıgınız her numara aradıgında "yüreğiniz göğüs kafesinizde takla atar."
kendinizi müziğe vurursunuz tarz farketmez hangi şarkı çalarsa onla ilgili bişeyler bulmaya çalışırsınız.
ismail yk şarkılarını bile sözleriyle dinlemeye çalışırsınız.bütün gün diliniz bi şarkı, gözünüzde şişlik, midenizde bi ağrı olur.ama herşeye rağmen güzeldir.
her insanın mutlaka yaşaması gereken bi duygudur.****
düşününce bile boğazında bir şeyler düğümlenir, doyasıya sarıldığınız anlar gelir aklınıza, gözleriniz doluverir bi anda, çeneniz titremeye başlar, koşar bi fotoğrafını bulursunuz, sonra onu karşıdan görüp sarılmama ihtimali beliriverir... yapamazsınız işte çok severseniz yapamazsınız.
bir anda hayatına gırip tum hayatını alt ust edıp hıc bır sey olmadan hayatını surdurmektır sevgılıden ayrılmak. senın ne yaptıgını umursamadan sankı sana ınat daha ıcten nefes almak. sen uyuyamazken o doyasıya gozlerını kapatarak rahatlıga ermesı . senın ıcın ızdırapken onun ıcın gecıcı heves olmak. sankı bedevı gıbı collerrde susuz kalmaktır. beynin tamamen iflas edıp kalbın delıce hareketı. hiç bilmediğin bir mahallede delıce dolaşmak. kısaca şuan kimsenin bilmedıği ama benim çektiğim acinin adı sevgıliden ayrılmak...
