anlaşılması güç bahanelerdir.
insan sevgilisinden ayrılmaya karar vermişse, zaten bir sebebi vardır bunun için.
ya dürüstçe o sebep söylenmeli, ya da susulmalı. çünkü karşıdaki insan yalanı ve gerçeği ayırt edemeyecek kadar aptal olmuyor genellikle. ama türlü "bahaneler" uydurmaya çalışmak onu aptal yerine koymak demektir, bu da o kişiyi çileden çıkartmaya yeter bir şeydir.
aşkın bittiği andır. aşk bittikten sonra üzerimize fazlalık gibi gelmeye başlayan kişiden silkinip kurtulmak isteyen bünyelerin yarattığı bahanelerdir. asıl bahane karşı taraf için değil kendimiz için kendimizi kandırarak yapacağımız bu hatayı daha az vicdan azabı duyarak atlatmamızı sağlamak için bulduğumuz bahanelerdir.
Seni aldattım.
Ben ateistim.
Ben abiyim.
Ben ablayım.
Ben kürdüm.
Ailevi sorunlarım var.
Derslerime yoğunlaşmam gerek.
Sağlık sorunlarım var.
Sana ayıracak vaktim yok.
Ailem başka biriyle nişanlanmamı istiyor.
Geleceğim yok. Daha askerliğimi yapmadım.
Uzaaaaar gider....
-sen benden sıkıldın artık ayşe bende senden ayrılıyorum
-ama sıkılmadım tonguç
-yada bana öyle geliyor ama bi kere ayrılıyorum dedim
-ama ama ama
-aması maması yok söyletmeseydin sende
-ayrıldın demek benden tonguç.. hayır ben senden ayrıldım
-oh be yine kız ayrıldı.
c: nejla biz ayrılmalıyız.
n: nerden çıktı şimdi bu?!
c: ben senin gibi birine layık değilim.
n: ayy cevat böyle dedikçe seni daha çok seviyorum.
c: zıçtık.
birkaç kişide daha aynı yalanı duyduktan sonra düşündüm ki sanırım herkes aynı yalanları söylüyor. ya da artık ben paronayak oldum. bahane için (bkz: eski sevgilimi unutamadım)
