2 sene önceydi. sevgilimle her akşam 1 saat falan telefonla konuşuyorduk. hacı hiç beni dinlemiyor paso kendini anlatıyordu. dayanamadım anlatmak istediğim o kadar çok şey vardı ki hepsi boğazıma dizilmişti. o çılgınlar gibi konuşurken birden kafam attı ve telefonu yüzüne kapadım ardından mesaj attım. 'yok hacı böyle olmaz ya kendine sabır taşından yapılmış bi hatun bul ya da başka birşeyler..' yazdım ve gönderdim. tam 2 ay yalvardı yakardı sözler verdi ama nafile. ayrıldım böylece.
onunla beraberken kişiliğine değil , ona yüklediğiniz özelliklere aşık olduğunuzu farketmektir efenim. bir sancılı dönem başlar ki sormayın gitsin siz ayrılmak istersiniz o diretir. sonra ayrılırsınız tabii ama bir kıyamet bir kıyamet... düşman başınalıktır.
