ohhh hayat bana güzel, ipimle kuşağım sikimle taşağım yaşarım artık. yalnız ilk dakkalarda böyle dememin normal olduğunu söylediler. sonra ki günlerde götümde patlıcakmış denilen dakikadır.
evdeysen buzdolabı açılır ve ne varsa yenmeye başlanır
dışardaysan herşeye lanet edip yürümeye başlarsın eve doğru
olmadı koşarsın avazın çıktığı kadar bağırarak.
yada bi b.k yapmazsın
belki de koymamıştır sana ayrılık.
sadece cümle acıtır içini 'sevgiliden ayrıldıktan sonraki bir dakika'
-tamam nilgün naparsan yap yoruldum artık!
+vaaaay yoruldun demek ! yalnız kal,dinlenirsin ?!
-peki bay
+oka.(harbiden bitti mi şimdi,gidiyo mu acaba,ay nasıl yani nasıl!yaşadğmz onca güzel şey,onca güzel anılar..çocuğumuz olacaktı!)
ve çekti çekti çekti çektirdi gitti..
önce nefessiz kalır insan aklından geçen ben şimdi onsuz nasıl yaşarım sorusuyla... ve akabinde ağlamayla güçlü olma arasında bir yerde kalınıp otsal bir bakış sergilenir hayata, hiçbir şey düşünemeden...
hiçbir bok anlamayacağınız 1 dakikadır, herhangi bir dakikadan farksızdır, hiç öyle süslü cümleler kurmaya çalışmayın gençler, o dakikada genelde mağrur ve kudretlidir insan, yani öyle olduğunu zannedersin.
ama sonradan anlarsın neyin ne idüğünü, anlarsın görünmez eller sıkmaya başladığında ümüğünü.
